เมื่อเช้า ท้องฟ้าสีสวยมากผมตัดสินใจไปที่ท่าน้ำตรงศาลเจ้า
ถ่ายภาพวัดอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งแต่ก่อนผมมักจะกลัวสายตาของ
คนที่จ้องมอง แต่เดี๋ยวนี้ก็เริ่มทำตามใจตัวเองต้องการแล้ว
พอถ่ายรูปเสร็จเดืนออกมา ได้ยินเสียงเดินเตะใบไม้ของ
เด็กศาลเจ้าซึ่งไม่ค่อยชอบหน้าผมมานาน ถ้าเป็นเมื่อก่อน
ผมจะรีบๆเดินออกไป แต่วันนี้ผมหยุดหันไปมอง แล้วก็ยืน
ถ่ายรูปบริเวณศาลต่อ ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ทุกๆแห่งล้วนมีเจ้าที่อยู่เสมอ ศาลเจ้าก็จะมีลูกคนจีนผลัด
เปลี่ยนหมุนเวียนไปเป็นกรรมการ ระยะหลังกลับกลาย
เป็นลูกน้องนักการเมืองท้องถิ่นเข้ามา
ศาลเจ้าซึ่งเป็นที่ของทุกๆคนก็ดูเหมือนจะตกอยู่ใน
ความดูแลควบคุมของคนไร้เกียรติเหล่านี้
รูปนี้ถ่ายจากโนเกียเครื่องเดิมครับ
