ความตั้งใจของผมในตอนแรกๆที่ทำเว็บคอกหมูนี่ผมลืมไปแล้วว่า
ทำเว็บนี้เพราะอะไร ช่วงที่ผมทำเว็บนี้เป็นช่วงที่ยังไม่มีไลน์ หรือ
เฟซบุ้ค เว็บประเภทฟอรั่มแบบคอกหมูนิยมทำกันมาก เพราะ
ถ้าทำเว็บธรรมดาทั่วไปนั้นยากมาก
ตอนแรกๆเลยผมอยากรวบรวมสมาชิกคอกหมูให้มากที่สุด แต่ได้
นายใหญ่เป็นคนแรก และก็ได้เรื่องราวในอดีตดีครบถ้วนเสียด้วย
สมาชิกเข้าๆออกๆลุ่มๆดอนๆเรื่อยมา
เนื้อหาบางเนื้อหาในตอนแรกก็พยายามใส่เรื่องศิลปะเพราะเห็นยัง
เป็นครูหลายคน แต่คงไม่ได้ผลกว่าเรื่องเบาๆ เพราะแต่ละคนก็
รู้ดีกันอยู่แล้ว
ต่อมาก็กลายเป็นเว็บถ่ายภาพ และระยะหลังมีเฟ้ซกับไลน์เข้ามา
ก็ปรากฎว่าสมาชิกคอกหมูเก่าอย่างศักดิ์ชัย ประทุม สุรีรัตน์ รวม
ทั้งอ้วน ติ่ง แหววไปเจอกันในเฟ้ซผมมากกว่าคอกหมูเสียอีก
จนกระทั่งตอนนี้เหลฃือกัน4-5คน ผมแทบจะบอกให้ไปเจอ
กันในเฟ้ซ ซึ่งก็เจอกันอยู่แล้ว
ที่ผมไม่ปิดเว็บคอกหมูไม่ใช่เพราะเสียดาย เพราะทุกอย่างย่อม
มีสิ้นสุดเสมอ เพียงแต่ในคอกหมูเป็นที่ส่วนตัวไม่ใช่ที่สาธารณะ
อย่างที่ผมบอกหลายต่อหลายครั้ง เราล้อเล่นทะเลาะกันเถียง
กันในนี้ได้ แต่ถ้าเป็นที่สาธารณะผมคิดว่านั่นไม่ใช่แล้ว
อีกอย่าง ไม่ว่าจะเจอกันในเฟห้ซ ในไลน์ และในคอกหมู ก็กลุ่มเดิมๆ
นี่แหละ ส่วน คนอื่น คงไม่สำคัญ
และเว็บคอกหมูจะอยู่ไปจนไม่มีคนอ่านนั่นแหละครับ
