วันนี้มีผู้หญิงวัยกลางคนผู้หนึ่งมาแนะนำหนังสือ อะเบ้าท์จันท์ เป็นนิตยสารนรายเดือนที่ลงเรื่องและภาพเกี่ยวกับเมืองจันท์
โดยเฉพาะ หนังสือรูปเล่มภาพถ่ายดูดี เพียงแต่เธอไม่แม้แต่จะยื่นให้อ่าน เพียงแต่เปิดๆปิดๆในมือเธอแค่นั้น
...เธอบอกว่าลูกเธอซึ่งเป็นอาจารย์สอนศิลปะกับกล่มคนรุ่นใหม่เป็นผู้ทำนิตยสารเล่มนี้ ซึ่งไม่วางขายแต่จะรับแต่สมาชิเท่านั้น
มีคนสนับสนุนลงโฆษณามากพอควร ผมก็ถามเธอไปว่าถ้าไม่วางขายตามแผงหนังสือแล้วลงโฆษณาไปจะได้ผลเหรอ
เพราะรับแต่สมาชิก แต่ดูเหมือนเธอไม่ตอบ เธอบอกว่าอยากให้เมืองจันท์มีสิ่่งใหม่ๆดีๆ หนังสือเล่มนี้จะเผยแพร่เรื่อง
ราวของเมืองจันท์
แต่ผมดูลักษณะเธอแล้ว เธอมาหาลูกค้าลงโฆษณามากกว่า จึงล้มเลิกที่จะสมัครสมาชิก เพราะผมเชื่อว่าส่วนหนึ่งที่ลง
โฆษณาในหนังสือของเธอ ก็คือ ร้านเหล้า ที่ผมชิงชังรังเกียจนั่นอง
บางที ผมก็รังเกียจคนรุ่นใหม่ที่เอากระแสอนุรักษ์มาบังหน้าโดยมีธุรกิจอยู่เบื้องหลัง พอพอกับร้านเหล้า