การยอมจำนน

การที่เจ้าของรายการสารคดีชื่อดังคนหนึ่งต้องออกมาสยบต่อนายทุน รีบออกมาขอโทษขอโพย ที่เผยแพร่ข้อความอันเแป็นประโยขน์
ต่อชาวบ้าน และยอมเป็นสื่เผยแพร่แก้ตัวให้บรรดาข้าวเน่าทั้งหลาย เป็นการยอมจำนนต่อความไม่ถูกต้องในแผ่นดินนี้ ซึ่งผมเองก็ค่อน
ข้างเห็นใจที่ เขา ต้อง เอาตัวรอด ไว้ก่อน ในสถารการณ์แบบนี้ไม่มีใครช่วยเขาได้ ถ้าต้งโดนฟ้องร้อง ถอดรายการออกจากช่อง
การกระทำแบบนี้ก็ถูกต้องแล้วครับ อย่าไปหลงกับคำว่า กำลังใจ เพราะมันช่วยอะไรไม่ได้ในยามนี้

แต่ถึงแม้จะเป็นยอมจำนนของสื่ออุดมคติรายหนึ่ง เขาก็ยอมเพื่อความอยู่รอด ไม่เหมือนกับกรรมกรข่าวที่ชอบสร้างภาพให้ตัวเองเป็น
พระเอกออกช่วยคนตอนน้ำท่วม รับบริจาคเงินซื้อเครื่องมือแพทย์ ในขณะที่โดนชี้มูลความผิด รายนั้นมันขายตัวเพื่อเงินไปเรียบร้อย
เมื่อเทียบกันระหว่างผู้สยบยอมคนหลัง เขาไม่ได้พ่ายแพ้อะไรนักหนา แต่เป็นความจำยอมต่างหาก

มาถึงในยุคคุกคามสื่อ คุกคามเสรีภาพในการชุมนุม คุกคามคนที่เห็นต่างกับตน และคิดว่ามีอำนาจเต็มอยู่ในมือ ก็ไม่ผิดกับยุคที่ผบ.ทบเป็นนายก
เพื่อนร่วมรุ่น คุม3เหล่าทัพ ยังต้องล้มครืน ในเดือนพฤษภา 2535 และย้อนไปยุคเผด็จการ 3 ทรราช ในปี 16 ก็เช่นเดียวกัน
และวันนั้นก็ใกล้เข้ามาแล้ว...