.......การที่เรามีเพื่อนที่ดี เวลาที่เราเดือดร้อนเราสามารถพึ่งพาอาศัยได้ แต่ไม่ใช่เรื่องเงินนะ
ตอนนี้ผมมีคนงานแค่ 2คน ตอนของมีน้อยก็ยังพอทน แต่พอของออกมากเข้า ชักไม่ไหว สงสารคนงาน
ทำทุกอย่างเหนื่อย สายตัวแทบขาด ผมชักเรื่มให้กำลังใจ เดี๋ยวหาคนงานให้นะ ผมให้เพื่อนไปหา
3-4 วันแล้ว ก็ยังไม่ได้ คนงานชักมองหน้ากัน...ผมก็เรื่ม ออกหาเอง ไปหาเฮียหนู
........คุณวุฒิพงษ์ ผมบอกเฮียหนูผมเดือดร้อน ต้องการคนงาน เขมร 3 - 4 คน คนงานผมไม่พอ
เฮียหนู...เดินมาตบบ่าผม...ด้วยเหงื่อชุ่มโชกตัว....หอมเอาไปเลย จะเอากี่คนก็ได้...เดี๋ยวจะคัด ดี ดี ให้
.......จุ๊บแจงเสมียน เฮียหนู ยืนอยู่ข้างๆๆ รับ คนงานผู้หญิงบ้างไหมคะ ทำได้ทุกอย่างนะคะ
ผมหันไปยิ้ม....ผมต้องการเสมียน รูปร่างดี ปราดเปรียว ค่าแรงสูง
.......
....กินนอก นอนใน...
....แกทำหน้า งงๆๆ แล้วก็คิดอยู่นาน ในทีสุดก็หัวเราะงอหาย
................ขอถามแม่ก่อนนะคะ....อืม ไปถามแม่ก่อน จะไปทำกับอาไหม
