หากจำกันได้ว่าตอนอยู่หนองบอนผมมักจะจัดงานคริสต์มาสเลี้ยงข้าว
จับของขวัญในวันคริสต์มาสแทนวันปีใหม่เสมอ เหตุผลของผมก็คือ
ในฐานะครูที่สอนภาษาอังกฤษก็ควรให้เด็กรู้วัฒนธรรมของเจ้าของ
ภาษาด้วย ไม่ได้เห่อฝรั่งหรือเห่อเหมือนคนเห่อไอโฟนแต่ประการใด
ผมมีความประทับใจวันคริสต์มาสตั้งแต่ป.เตรียมที่มพี่แต่งตัวเป็นเทวดา
มาแจกขนมและของเล่น ในความรู้สึกตอนนั้นผมประทับใจเทดามาก
และทุกวันคริสต์มาสจะรอของขวัญจากเทวดาเหล่านั้น
ผมเชื่อว่าเด็กจะได้รับแรงบันดาลใจและประทับใจในเรื่องราวอัน
ศักดิ์สิทธิ์และคืนที่พระกุมารมาบังเกิด การจัดงานจึงมี อะไร มาก
กว่าการจับของขวัญ นั่นคือเด็กๆได้รับรู้เรื่องราว จากพระคัมภีร์ที่
ให้เด็กอ่านให้เพื่อนๆฟังทุกครั้ง
วันนี้ในเฟ้ซผมเห็นศิษย์เก่าโพสต์เกี่ยวกับคริสต์มาส แล้วนึกถึง
พี่ยุทธที่คอยสนับสนุนให้กำลังใจในการจัดงานคริสต์มาสบนเวที
ครั้งแรกๆ มาถึงวันสังสันทน์ของชมรม พี่ยุทธกับศักดิ์ชัยยังพูด
ถึงกีตาร์ไม้กับงานวันคริสต์มาสอยู่เลย
นำภาพความหลังมาให้ดูกันอีกชุดครับ