คุยกับอากงเรื่องถ่ายรูปทำให้นึกขึ้นได้ว่า อากงถ่ายรูปมานานแล้ว สมัย
อยู่หนองบอน เสี่ยโมทย์เคยถ่ายรูปไว้ติดทำเนียบครูอยู่ครั้งหนึ่ง รูป
นั้นยังอยู่กับผมทุกวันนี้
เพิ่งรู้ว่าเสี่ยโมทย์มีความฝันเกี่ยวกับการถ่ายรูป อันเป็นเหตุที่ทำให้
มีอุปกรณ์ถ่ายรูปเฉียดแสน ความรู้ละเอียดยิบ ทั้งๆที่ผม(เคย)คิดว่า
น่าจะชอบเครื่องเสียงมากกว่า ผมรู้จักแอมป์ ลำโพง เครื่องเสียง
ดังๆหลายอย่างจาก้สี่ยโมทย์นี่แหละ ไม่ค่อยได้ยินพูดเรื่องถ่ายรูป
ซักเท่าไร
ผมเองไม่มีความฝันอะไรซักเท่าไร จำได้เพียงว่าคลั่งใคล้ดนตรี
เฮฟวี่ ชอบสะสมเทป แต่ก็ไม่คลั่งขนาดเดินทางไปดูคอนเสิร์ต
ที่กรุงเทพ แต่ทุกวันนี้ก็สามารถทำแผ่นผีซีดีเถื่อนได้สบายๆ
อาจจะเป็นเพราะผมไม่จริงจังอะไรซักอย่าง การทุ่มเทจึงมีอย่าง
ครึ่งๆกลางๆ ทำอะไรก็ครึ่งๆกลางๆ ประสบความสำเร็จแบบครึ่งๆ
กลางๆ
ความฝันความต้องการในวัยเด็กจึงมีส่วนผลักดันให้ทำความฝัน
ให้เป็นความจริงได้เสมอ