ผมจำได้ว่าตอนเราหนุ่มๆไม่ค่อยมีเงินกัน แต่เรากินเหล้าทุกเดือน
มีโอกาสพิเศษมากมาย วันปีใหม่ วันคริสต์มาส และอีกหลายๆวัน
เรียกว่า หาเรื่องกินเหล้า ว่างั้นเถอะ ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรนอกจาก
จะต่อว่าพวกที่ชวนแล้วไม่มา แค่นั้นเอง
เมื่อเราโตขึ้นมาเพื่อนฝูงตัดช่องน้อยมีเมียไปก่อนผม เวลามากิน
เหล้าที่คอกหมูต้องแขวนกระเทียมไว้หน้าบ้าน คนที่ถูกจดจำนอก
จากสายบู้อย่างถวัลย์ และผะอบแล้ว คนดีอย่างผมก็โดนระแวง
มาจนถึงวันนี้ ว่า กลัวผมจะติดลม ทั้งๆที่ตอนนี้ผมกินเหล้ากับ
เพื่อนหนองบอนเพียงอย่างเดียว
พวกเราเติบโตขึ้น มีเงิน มีความมั่นคงในระดับหนึ่ง นัดเจอกันปีละ
หน แต่ผมก็คิดว่าเราคิดเยอะขึ้นตามวัย ซึ่งแต่ละคนก็มีเหตุผล
และเหตุผลก็ถูกต้อง
แต่ถ้าเรามองไปตอนที่เราเป็นวัยรุ่น และคำว่าเพื่อน ผมว่าคำว่า
เพื่อน อยู่เหนือเหตุผลและปัญหาใดๆ