ผมชอบพูดว่าความสุขนั้นสั้นเสมอมาตลอด เช่นเดียวกับช่วงวันหยุดยาวที่ผ่านพ้นไปแล้วก็เริ่มภาระหน้าที่การงานกันต่อไป ตอนผมมีลูกเล็กๆมีผู้ใหญ่ท่านนึงบอกผมว่ากอดลูกทุกๆวันนะเดี๋ยวจะไม่ได้กอด ผมก็กอดลูกทุกวัน แต่ตอนนี้ไม่ได้กอดแล้วจริงๆเพราะลูกโตแล้ว..บอกให้แม่กอดแทน ในชีวิตที่ผ่านมามีทั้งทุก๘์และสุขปะปนกันไป ผมมักจะท้ออกท้อใจบ่อยๆและมักคิดเสมอว่านั่นคือความทุกข์...ก็มีคำกล่าวอีกว่าชีวิตคือการแก้ปัญหา มีคนบอกผมว่า่ถ้าเราแก้ปัญหาไม่ได้ ก็แก้ที่ตัวเรา ทีแรกผมไม่เชื่อเท่าไร แต่มาคิดดูจริงๆจะทุกข์จะสุข อยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้น ก็ขอให้คิดดีพูดดีทำดีอย่างที่ผอ.พูดน่ะแหละ แค่มีชีวิตมาถีงวันนี้ก็ถือว่ามีกำไรแล้ว.....ขอให้เพื่อนๆมีกำลังใจ มีความสุขกันตามอัตภาพและรู้จักคำว่าพอเพียงและพอดีกันถ้วนหน้านะครับ เพราะความสุขนั้นสั้นเสมอ
)
