ผู้หญิงคนนี้ชื่อเจี๊ยบ เธอเขียนไว้ใต้รูปที่เธอถ่ายรูป
คู่กับรถคัมรี่ป้ายแดงว่า
ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ ถ้ามีความพยายามและตั้งใจ
ตอนผมไปซื้อปลาใหม่ๆผมจะไปซื้อเกือบทุกเจ้าที่มาขาย มีเจ้าใหญ่ๆ
ขายปลามากมาย และตรงข้ามร้านขายปลาทอง เจียบกับใหม่(สามี)
จะยีนขายปลาอยู่มุมเล็กๆท้ายสุด2คน ช่วยกันทำและส่งปลา
จนมาถึงวันนี้ 10 กว่าปีผ่านไป เธอกลายเป็นเจ้าที่ขายปลาใหญ่
เกือบที่สุดในตลาดปลาวันเสาร์ ด้วยความขยัน ขายปลาในราคา
ยุติธรรม ทำให้แม่ค้าหลายคนเข้ามาเอาปลาเธอไปขายอีกต่อนึง
ทำให้ขายปลาได้มากขึ้น ส่วนแม่ค้ารายใหญ่ที่ร่ำรวยขายปลาในราคา
ที่แพงกลับมียอดขายลดลงฮวบฮาบ ลูกค้าย้ายมาซื้อร้านเจี๊ยบ
กันหมด ไม่ใช่เพราะการตัดราคา แต่เพราะแม่ค้าเก่าขายราคาเพิ่มขึ้น
ต่างหาก
10ปีในตลาดจตุจักรผมเห็นความเปลี่ยนแปลง ความมีขึ้นมีลง
ของพ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้ แต่สื่งที่เห็นก็คือสำหรับคนขยัน ยุติธรรม
เอาใจใส่ลูกค้านั้น ไม่เปลี่ยนแปลง และอยู่รอด
วันนี้เจี๊ยบประสบความสำเร็จแล้วในระดับหนึ่ง ในชีวิต
และปัจจัยที่สำคัญคือความขยัน ขยันอย่างเดียวไม่พอ
ต้องซื่อสัตย์ต่อลูกค้าด้วย