เสี่ยหอมคุยเรื่องการค้าให้ผมฟัง เรื่องลูกพี่เปิดร้านขายยาแล้วเกิด
การต่อต้านจากร้านขายยาในจังหวัด เนื่องจาก ลูกพี่ ใช้วิชาสุดท้ายของหลักการตลาด
คือ ตัดราคา ซึ่งมีสิทธิทำได้เพราะไม่ผิดกฎหมาย แต่ ผิดศิลธรรม จรรยาบรรณ
ซึ่งในยุค ทุนนิยมสามาลย์ ไม่มีคำว่าจรรยาบรรณในตำรานะครับ มีแต่คำว่า กำไร
ขาดทุน และการกำจัดคู่แข่งรายย่อย
เรื่องนี้ยังเล็กน้อยเมื่อเทียบกับห้างใหญ่สีเขียว
เข้ามาทำลายระบบโชว์ห่วยไปจนไม่เหลือ
ที่ยืนแล้ว รวมทั้งร้านขายเครื่องไฟฟ้าก็ไม่เหลือ คนจันท์เคยต่อต้านทั้งตลาด แต่ก็มีนายก
เทศคนนึงแอบเซนต์ไป ก็เลยเป็นแบบนี้ทั่วประเทศ
ระบอบทุนนิยมยังไม่ละเว้นแม้กระทั่งช่างซ่อมเครื่องไฟฟ้า กล้องถ่ายรูป ด้วย เพราะเดี๋ยวนี้
เวลาเป็นอะไรต้องส่งศูนย์หมด
ผมเห็นร้านของน้องเค้า ก็คิดว่าคงไม่กระทบมากเพราะอยู่ในย่านนั้น ลูกค้าคงไม่ออกไปซื้อใกลๆ
นะครับ แต่ถ้าเป็นร้านขายยาอีกร้านนึงที่ขยายสาขาแบบเซเว่นดักลูกค้าทุกมุมเมืองไม่ให้เข้าตลาด
อันนี่น่ากลัวครับ
นี่คือสิ่งที่ต้องปฎิรูปที่ไม่มีใครพูดถึง เพราะอะไรอะไรก็แห่ตาม การออกกฎหมายคุ้มครองอาชีพ
ของไทย การคุ้มครองผู้บริโภค และที่ฝรั่งกลัวก็คือ การกีดกันทางการค้า คือคุ้มครองคนไทย
ให้มีอาชีพมีการแข่งขันที่เป็นธรรม นั้นสำคัญ
เอาไว้จะพูดถึง ลูกพี่ คนนี้ให้เสี่ยหอมฟัง ถ้าอยากฟังนะครับ555
