สิ่งที่ผมเคยพูดไว้ ว่าทักษิณต้องการทำลายข้าวไทย
ผมเชื่อว่าหลายๆ คนคิดเหมือนกับผม ตั้งแต่ปี 2554 เมื่อเพื่อไทยเริ่มหาเสียงเรื่อง จำนำข้าว ว่า รัฐบาลมันจะเอาตัวรอดจากโครงการจำนำข้าวได้อย่างไร
แล้วเพราะนโยบายนี้ เพื่อไทยจึงชนะเลือกตั้ง และเริ่มดำเนินโครงการจำนำข้าวทันที่
2 ปีแรกชาวนาพอใจมาก มีรายได้ เพราะไม่ต้องสนใจอะไรมาก ผลิตเน้นปริมาณ
ข้าวพันธ์เบา (ช่วงอายุสั้น) ถูกนำมาปลูกมากขึ้น เน้นรอบให้ได้เก็บเกี่ยวได้ไวขึ้น ได้จำนวนรอบในแต่ละปีมากขึ้น
ในส่วนของรัฐ ขาดทุนปีละกว่า 2 แสนล้าน
ขายข้าวก็ไม่ได้เก็บไว้เฉยๆ จนไม่มีโกดังจะเก็บ
แม้ฝ่ายค้านจะด่า ตำหนิ นักวิชาการ ปปช. ฯลฯ ทั่วทุกสารทิศก่นด่า
แต่รัฐบาลยังมุ่งมั่นผลักดันนโยบายต่อไป โดยไม่มีการแตะเบรค คิดทบทวนใดๆ
สิ่งที่ทำ คือ หาเหตุผลมา "แถ" เพื่อหลอกฐานเสียง เพียงเพื่อเป็นแนวร่วม ผลักดันโครงการนี้ต่อไป
แล้ววลี "ช่วยชาวนาเถอะค่ะ" ก็ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวาง
รัฐบาล (ไม่ได้หมายถึงนายกฯ) "โง่" ถึงขนาดจะคิดไม่ออกหรือ ว่า หายนะกำลังรออยู่ข้างหน้า หากผลักดันโครงการนี้ต่อไป ตรงกันข้าม ผมเชื่อว่า หลายคนรู้ แต่ รัฐมนตรีหลายคน ไม่มีความกล้าหาญ พอที่จะขัดคำสั่ง "นายใหญ่"
คำถามที่ถูกต้องจึงควรถามว่า "นายใหญ่ไม่รู้หรือ ว่าประเทศจะหายนะ หากผลักดันจำนำข้าวต่อไป" ด้วย ระดับมันสมองของ ทีมงานของ นายใหญ่ ที่ผมยอมรับในความเก่งกาจ และ อำมหิต
ผมเชื่อมั่นว่า "นายใหญ่" รู้ ยิ่งกว่ารู้ และ นั่นหละคือสาเหตุทีเขาผลักดันโครงการนี้มาตลอด
นายใหญ่รู้ยิ่งกว่ารู้ ว่า ชาวนามีหนี้สินพะรุงพะรัง ดำรงชีพด้วยการสร้างหนี้ใหม่ล้างหนี้เก่า ทีนาผืนใหญ่ของชาวนาแทบจะร้อยทั้งร้อย สลักหลัง นอนนิ่งอยู่ใน ธกส. แล้วกระบวนการอหลอกล่อให้ชาวนาฟุ้งเฟ้อกับบริโภคนิยมก็เริ่มขึ้น เพื่อให้ชาวนาจมอยู่ในวังวนของหนี้สิน เช่น กองทุนหมู่บ้าน รถคันแรก พักหนี้เกษตรกร (พักหนี้ ธกส. ทำให้มีโอกาสไปสร้างหนี้ที่อื่น) ฯลฯ สารพัดโครงการที่ถูก "จัดให้" โดยปราศจากปรับโครงสร้างรายได้ โครงสร้างหนี้ ปรับทัศนคติของชาวนา เพื่อให้หลุดพ้นจากหนี้ได้อย่างยั่งยืน
เมื่อฟองหนี้ชาวนา ถูกตีจนฟูฟ่อง ชาวนาหลงเพลิน / จนใจ / จำเป็น ใช้หนี้ก้อนหนึ่งหมุนมาชำระก้อนหนึ้อีกก้อนหนึ่ง นายใหญ่ก็จัดหนี้ให้เพิ่มด้วยการเพิ่มเม็ดเงินกองทุนหมู่บ้าน กองทุนสตรี ฯลฯ เพื่อตีฟองให้ฟูขึ้นอีก
แถมด้วย การเพิ่มรายได้ให้ชาวนา "เป็นการชั่วคราว" ผ่านโครงการจำนำข้าว
ภาระหนี้ที่เพิ่มขึ้น จึงดูไม่เป็นภาระที่หนักจนเกินไป เมื่อเทียมกับรายรับที่เพิ่มขึ้น
ธกส. ก็คือหนึ่งในเป้าหมายที่ นายใหญ่ ต้องเข้ามาควบคุม การบีบบังคับให้ ธกส. ดึงสภาพคล่องหยดสุดท้าย เพื่อ "หล่อลืน" โครงการจำนำข้าว
ให้หมุนต่อไปได้อีกซักครึ่งรอบ ก็เป็นหนึ่งในหมากที่เดินโดยเจตนา ไม่ใช่เพราะจนกระดาน
เป้าหมายเพื่อวันหนึ่ง วันที่นายใหญ่จะสั่ง "ถอดปลั๊ค" โครงการจำนำข้าว
โดยการปล่อยให้โครงการเจ๊ง ไปต่อไม่ได้ ไม่มีเม็ดเงินที่จะหมุนโครงการต่อไป
หนี้สินของชาวนา ที่เคยหมุนได้อย่างคล่องมือ จะกลายเป็นปัญหาทันที
ธกส. หากถูกดึงสภาพคล่องไปจนแห้งเหือดเสียแล้ว ก็จะไม่สามาถเป็นที่พึ่งของชาวนาได้
ซ้ำร้าย ธกส. จะต้องเจอกับหนี้เสียจำนวนมหาศาล
หนี้สินของ ธกส. สภาพคล่องของ ธกส. ก็จะเป็นภาระของรัฐ ทันที
โดยประวัติศาสตร์ รัฐ ไม่มีกำลังที่จะอุ้ม แบงค์ ได้ ทางออกที่รัฐเลือกก็คือ Privatization
ลองนึกภาพดู อะไรจะเกิดขึ้นหากมีการ Privatization ธกส. มี ธนาคารต่างชาติเข้ามาถือหุ้น
ที่ดินของชาวนาที่ถูกยึด ก็เท่ากับตกไปอยุ่ในมือนายทุนต่างชาติ ทันที
นี่แค่มองภาพจากมิติเดียว ลองนึกดูหากรัฐสามารถกู้เงิน 2 ล้านล้านบาทสำเร็จอะไรจะเกิดขึ้น
เพราะความสามารถในการสร้างหนี้ของรัฐจะเหือดแห้งไปหมดแล้ว
หมายความว่า รัฐจะไม่สามารถช่วย ธกส. ได้เลย หากมีวิกฤต
นับว่าไทยเราโชคดีมากทีเดียว ที่วงจรหายนะครั้งใหญ่ถูกชลอลงบ้าง เพราะการมีอันเป็นไปของรัฐบาลนี้ วิกฤตเศรษฐกิจที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้อีก 4-5 เดือน จึงไม่น่าจะมีขนาดใหญ่นัก (เท่ากับที่นายใหญ่คาดหวัง) และ เราน่าจะประคับประคองตัวรอดออกมาได้ แม้จะสะบักสะบอมก็ตามที
ลองนึกดู หากไม่มีมวลมหาประชาชน โครงการกู้ 2 ล้านล้าน ไม่ถูกเบรคโดย ศาลรัฐธรรมนูญ และรัฐบาลยังไม่ยุบสภา และกู้เงินมาต่อลมหายใจจำนำข้าวได้อีก 1 crop
ถึงตอนนั้นฟองสบู่หนี้ จะฟูฟ่องสุดๆ
เมื่อนั้นนายใหญ่ สั่ง "ถอดปลั๊ค" อะไรจะเกิดขึ้น
ขณะนี้ทุนสามานย์ระดับโลก กำลังไล่ล่า ทุนเล็ก ใน Emerging Countries ในแถบละติดอเมริกา
ในประเทศที่อ่อนไหว เปราะบาง
คงใช้เวลาไม่นาน ในการเก็บเกี่ยวผลกำไรจากการโจมตีในประเทศเหล่านั้น
แล้วทุนสามานย์ระดับโลก ก็จะสะสมทุนก้อนใหญ่กว่า เข้าโจมตีประเทศที่แข็งแรงกว่า เปราะบางน้อยกว่า และประเทศ ไทย อยู่ในรายชื่อประเทศเหล่านั้น
Timing การโจมตีของทุนนอก กับจังหวะโอกาสการเกิดวิกฤตในประเทศ
มันช่างเหมาะเจาะ สอดคล้องกันจริงๆ
เหมือนมีการวางแผนกันไว้แล้ว คุณเห็นด้วยกับผมไหม
