แบ่งเวลา

ขอเวลาแค่ 1 นาที เพื่อเตือนสติคน....อ่านให้จบนะ ดีจริงๆ
มีชายหนุ่มไฟแรง ที่มุมานะทำงานอย่างมุ่งมั่น
เขามีความฝันจะสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์กับแฟนสาว
เธอจะมารอ..ที่หน้าประตูบ้าน..ของเขา หลังจากที่เขาเลิกงาน
เขาพบเธอ..ก็ยิ้มแย้ม ..ยินดีต้อนรับ.. สนทนากัน..แล้วเธอก็กลับไป
วันนี้เขากลับถึงบ้าน ช้ากว่าปกติมาก
แต่แปลกที่ยังเห็นเธอยืนรอที่หน้าบ้านเขา.. เช่นทุกวัน

“ โทษทีนะที่รัก วันนี้มีงานด่วน เลยกลับมาช้าไปหน่อย ”

เธอยังยิ้มให้เขา “ คุณทำงานจนมีรถ มีบ้านอย่างที่ตั้งใจแล้ว
ทำไมยังทำงานหนักอีกล่ะ ?”

“ ผมอยากมีบ้านที่มีบริเวณมากกว่านี้ มีรถที่ดูโอ่อ่ามากกว่านี้
.. เพื่อคุณนะจ๊ะ ”

เวลาผ่านไป 1 ปี
หญิงสาวมาหาเขาบ้าง ไม่มาบ้าง แต่เขาไม่มีเวลามาใส่ใจกับเรื่องอย่างนี้

วันหนึ่งเธอเอ่ยถามเขา

“ คุณมีเงินมากพอจะซื้อบ้านหลังใหญ่รึยัง ?”

“ ขอเวลาอีกสักหน่อย ผมอยากซื้อแหวนวงใหม่ มาเปลี่ยนให้คุณด้วย ”

เขาจุมพิตมือที่สวมแหวนทองวงเล็กเบาๆ

“ ฉันบอกหรือว่า ฉันอยากได้แหวนวงใหม่ ?”

“ ผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ...ที่รัก ”


3 เดือนแล้ว..ที่เขาไม่เห็นเธอที่หน้าประตูบ้าน วันนี้เขามีบ้านหลังใหญ่
เขาจึงตัดสินใจลางาน 1 วัน เพื่อไปหาเธอ
เขาขับรถคันหรู ผ่านเส้นทางที่ขรุขระ อย่างยากลำบาก

‘ เธอต้องใช้ทางเส้นนี้มาหาเราทุกวันเหรอเนี่ย ?’ เขารำพึง

เมื่อมาถึง แม่ของเธอออกมาต้อนรับและมอบกล่องไม้ใบหนึ่งให้เขา
และบอกเส้นทางที่เป็นสถานที่ ที่เธออยู่ ที่ซึ่งเขาจะพบเธอได้

เนินเขาเล็ก ๆ รายล้อมไปด้วยดอกไม้ มีแท่นหินสลักชื่อหญิงสาว ตั้งอยู่กลางเนิน

น้ำตาของลูกผู้ชายไหลรินออกมา มือสั่นเทาของเขา เปิดกล่องไม้อย่างช้า ๆ

ข้างในกล่องอัดแน่นไปด้วยกระดาษแผ่นเล็ก ๆ

เขาเริ่มอ่านข้อความ..ทีละใบ...ทีละใบ.....

“ วันนี้ ..คุณกลับมาช้า ..ฉันรอ 2 ชั่วโมง ..ไม่เป็นไร ..ฉันรักคุณ ”

“ วันนี้ฝนตก ..ฉันยังรอ ..แต่ไม่เจอคุณ.. ไม่เป็นไร .. แต่ฉันยังรักคุณ ”

“ ฉันเริ่มป่วย.. จนไปหาคุณไม่ได้ ..คุณคงไม่ทันได้สังเกต.. ไม่เป็นไร...
แต่ฉันยังรักคุณ ”

“ วันนี้ ..คุณบอกจะเปลี่ยนแหวนวงใหม่..
คุณคงลืมว่า..ฉันตอบตกลง..จะแต่งงานกับคุณ ..เพราะแหวนวงนี้
แต่ไม่เป็นไร..ฉันยังรักคุณ ”

ชายหนุ่มได้เรียนรู้แล้วว่า.......
บางทีสิ่งที่เขาไขว่คว้ามาตลอดชีวิต
อาจเทียบไม่ได้กับสิ่งเล็กน้อย ที่เขาเคยได้รับ จนเป็นเรื่องปกติของทุกวัน

รถคันหรูแล่นไกลออกไป เหลือไว้เพียงกล่องแหวนเพชร ราคาแพง หน้าหลุมศพ
ที่ดูไม่เหลือค่าอะไร ..สำหรับเขา..อีกต่อไป

“ ผมมีบ้านหลังใหญ่..แต่คงกว้างไป สำหรับการที่จะต้องอยู่คนเดียว
ผมมีรถราคาแพง แต่ไม่รู้จะขับไปรับใคร ให้มานั่งเคียงคู่ ..เพื่อไปที่ไหน ๆด้วยกัน

ผมมีเวลาอยู่กับงานครึ่งชีวิต แต่ไม่เคยมีเวลา ที่จะได้อยู่กับคนที่..ผมรัก

ตอนนี้ผมมีเงินมากมาย แต่ไม่อาจซื้อเวลาเพียง 1 นาที ที่จะบอกว่า ‘ รักเธอ ’..

ผมมีทุกอย่างเพียบพร้อมตามที่ผมฝัน แต่ขาดส่วนที่สำคัญที่สุด ..ที่อยากให้ย้อนกลับมา..จะได้ไหม ?”..

ลองก้าวออกจากโต๊ะทำงานก่อนตะวันจะตกดินสักวันสองวันต่อสัปดาห์
หันกลับไปเอาใจใส่คนที่รักเราบ้าง อาจจะไม่ใช่แค่แฟนหรือคนรัก
บางที พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ก็เฝ้ารอ 1 นาทีจากเราเหมือนกัน

ณ วันนี้...อย่างน้อยเราก็ยังมีเวลาเหลือมากกว่า 1 นาทีที่บางคนโหยหา...

อย่าปล่อยให้อะไรๆ มันสายเกินไป...
ชีวิตคน...ถึงมันจะไม่สั้นนัก...แต่มันก็ใช่ว่าจะยาวนานตลอดไป.............

เงินทองที่มากมายจากการทำงานหักโหม...
บางทีอาจได้คืนกลับมาเพียงแค่โลงราคาแพงจากน้ำพักน้ำแรง
ในครึ่งชีวิตที่ผ่านมา ....................

ใครเขียนครับ เขียนได้ดีมาก
ผมเคยคุยให้อ๋อยอดีตโค้ชตราดเอฟซีฟังเมื่อปี 2550 ว่า ผมใช้เวลาเตรียมตัวเกษียณ 10 ปี สิ่งไหนที่ผมยังไม่ได้ทำให้เด็กในชีวิตความเป็นครูผมจะทำให้ครบ หลังเกษียณผมจะได้ไม่มานั่งเสียดายว่า ทำไมกูไม่ได้ทำสิ่งนี้ให้เด็กวะ ตอนนี้ผ่านไปเกือบ 6 ปีแล้ว ผมว่าผมทำครบแล้วนะ มีแต่ทำเพิ่มเติมไปเรื่อยๆ ความสุขทางใจของคนที่ตั้งใจเป็นครูตั้งแต่เขียนเรียงความเรื่อง"อนาคตของข้าพเจ้า" สมัยอยู่ชั้น ป.4 โรงเรียนบ้านมะขาม ครับ

`เออ ไม่นึกถึง เมีย บ้างเลยเนาะ.....

Admin พิมพ์ว่า:

`เออ ไม่นึกถึง เมีย บ้างเลยเนาะ.....

........อยากจะถาม แต่ไม่กล้าถาม ตอนพาเมียหนี ไปฝึกประบี่ ข้างเมรุ

........ใช้วิชา ทะลวงจุด หยิมจุดต๊ก บ้างหรือเปล่า ไม่ได้ถามนะ 55555 แค่สงสัย

.........อ่านแล้วน้ำตาเล็ด

ผมเริ่มต้นชีวิตแค่เงินสามพัน โดนไล่ออกจากงาน แต่มุมานะ ไม่คบหาใครเลย 10 ปีกว่าจริงๆๆ

ทุกคนไม่เคยได้ข่าวจากผม แม้จะอยู๋แค่ปลายจมูก ผมจริงจังกับชีวิตมาก กลัวลูกกินดิน กลัวลูกไม่ได้เรียนหนังสือ

......แต่ไม่เคยยึดถือ วัตถุนิยม อยู่แบบพอเพียงมาตลอด......จริงๆๆไม่ได้โม้มมมมมมมม

ตอนนี้ใช้ชีวิตให้คุ้มกับ 10 ปีที่ขาดแคลน ถ้าผมมีเท่าเสี่ยหอมผมโยน 60D ให้ลูกยุ้ยใช้แล้ว
แล้วมาใช้ 70 D แทน เพราะขนาด 700 D ของวสันต์ ก็เลย 60D ไปแล้วเหมือนกัน
ไม่ฟุ่มเฟือยหร็อก เพราะอากงแกไประดับ ฟูลเฟรมแล้ว

ผมดีใจที่ตอนนี้มีกล้องถูกๆให้เลือกเยอะ เลยเลือกไม่ถูก

555

  

NAVAKA พิมพ์ว่า:

Admin พิมพ์ว่า:

`เออ ไม่นึกถึง เมีย บ้างเลยเนาะ.....

........อยากจะถาม แต่ไม่กล้าถาม  ตอนพาเมียหนี  ไปฝึกประบี่ ข้างเมรุ

........ใช้วิชา ทะลวงจุด หยิมจุดต๊ก  บ้างหรือเปล่า  ไม่ได้ถามนะ 55555   แค่สงสัย

เปล่า

ทางธรรมกล่าวไว้ว่า ชีวิตคนเราสั้นนัก น้อยนัก ทำอะไรก็ให้ทำเลย ไม่ต้องรีรอ พูดง่ายๆคือจะตายเมื่อไรก็ไม่รู้...พระพุทธองค์ให้ปัจฉิมโอวาทไว้ว่า "อย่าประมาท" ในชึวิต เพราะความตายเกิดขึ้นเมื่อใดก็ได้
เห็นกันอยู่เมื่อเช้า สายตาย
สายยังอยู่สุขสบาย บ่ายม้วย
บ่ายยังรื่นเริงกาย เย็นดับ ชีพแฮ
เย็นยังหยอกลูกด้วย คำม้วยมรณา....