เมื่อคืนผมได้ดูความเปลี่ยนแปลงและความเติบโตของจังหวัดอุดรธานีทั้งด้านอสังหาริมทรัพย์ และการค้า รู้สึกตกใจกับการเติบโตแบบก้าวกระโดดของจังหวัดนี้จริงๆ หลังจากที่โดนนายขวัญชัยยืนบังเสียนาน
ราคาที่ดินบ้านจัดสรรเพิ่มขึ้นเป็นหลักล้าน โครงการคอนโดมีเนียมผุดขึ้นมารองรับคนต่างชาติมากมาย แผ่นดินอีสาน
ที่ว่ากว้างใหญ่แห้งแล้งที่สุดในประเทศกำลังถูครอบครองโดยชาวตางชาติที่มาครอบครองถทั้งผู้หญิงและที่ดิน นี่ขนาดยังไม่ป็นประชาคมอาเซียนนะครับ
ผมก็เลยนึกถึงเสี่ยหอมที่กว้านซื้อที่ดินว่าเป็นวิสัยทัศน์ที่กว้างใกลและ...จมูกไว...มากเลยครับ ต่อไปสบายแน่ แน่แล้วผมก็หันมามองเมืองจันท์ซึ่งเป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดของประเทศ แต่ห้างใหญ่ที่สุดของคนในท้องถิ่นกลับเป็นห้างแฟมิลี่ ในขณะที่ห้างของคนในอุดรมีการซื้อขายเป็นพันล้าน
แต่ถึงอย่างไรผมก็ยังชอบเศรษฐกิจแบบคนจันท์อยู่ ไม่เสี่ยง ไม่เหนื่อย ไม่เร่งรีบ