วันนี้คิดอะไรไม่ออก คุยเรื่องเมื่อคืนให้ฟังดีกว่า ก็ฉุกละหุกพอควร เพราะตื่นตี1 ไปซื้อของกลับมาใส่ตู้เสร็จอาบน้ำ
สมบูรณ์ก็โทรมาแล้วประมาณ5โมงกว่า ก็เลยต้องรีบไปงาน(กลัวเพื่อนจะเสียน้ำใจ) ไปรับเพื่อนเพราะจำทางเข้าไม่
ค่อยจะถูก ไปงาน ก็เหมือนเดิมคุยตั้งแต่6โมงเย็นยัน2ทุ่ม พอๆกับขับรถไปกรุงเทพเลย มีโอกาสเจอกันก็ตามงาน
แบบนี้แหละ ดูเหมือนจะเป็นวิถีของคนวัยเลข5ขึ้นไปแล้ว โชคดีที่เพื่อนๆยังอยู่ดีอยู่ครบ พรรคพวกทวงถามวัน
พบปะสังสันทน์ที่ว่า 6 เดือนครั้ง ว่าจะเอาอีกเมื่อไร เพราะไม่มีข่าวจากผอ.ส้มคนก่อหวอดอีกเลย ก็นัดกันคร่าวๆ
ว่าเดือนเมษายนนี้ พยายามทำตัวให้ว่าง ป้าสุบอกว่าเห็นป้าทุมจะมางานด้วย
ก็มีเพื่อนๆชาวคอกหมูนี่แหละ...ที่คุยทะลึ่งตึงตัง หัวเราะกันเต็มคำได้....