จม

ยอมรับครับคอกหมูช่วงนี้...จม..อยู่กับความหลังมากหน่อย โลกของผมก็คงเหมือนกับเพื่อนๆที่ต้องเจออะไรต่อมิอะไร
ในขณะที่(ดูเหมือน)โลกที่เราอยู่จะหมุนเร็วขึ้น หรือเราเองที่ช้าลง บนหน้าถนนที่มีแต่เรื่องงานเทศกาลเจ แย่งกัน
ขายของ แย่งกันจอดรถ แล้วจู่ๆอาหารเกิดเป็นพิษหลังจากหายจากไข้หวัด 3 โรคหายติดต่อกันด้วยหมอคนเดียว
นี่แหละครับ จำนงหมดไป250ก็ไม่ต้องอมแป้งกลืนกล้องแล้ว ไม่รู้เสี่ยโมทย์ใช้บริการบ้างหรือยัง ไอ้ที่กลัวอะไรๆ
จนโดนล้วงคองูเหลือมน่ะ ผมไม่ยอมหร็อกครับ ผมไปหาหมอแกคาะผม4 ทีหายหมด ไม่ต้องพึ่งอุปกรณ์เลย
เขียนคุยเรื่อยเปื่อยเพราะ...ไม่อยากอ่านข่าวการเมือง...ก็ดีนะครับ หลุดโลกไปเลย

สนานบอกกับผมว่าเคยไปลังกาวี เวียตนามมาแล้ว แม่แดงของจำนงค์ก็เพิ่งกลับจากนครวัด บอกว่าเดี๋ยวแก่แล้ว
เดินไม่ไหว นิวรณ์ก็อารมณ์ดีอยู่กับสวนกับไร่และบริการเพื่อนๆ

ส่วนตัวผมเองไม่รู้ว่าเมื่อไรจะหลุดจาก...หล่ม...เสียที

...ไม่อยากอ่านข่าวการเมือง...ก็ดีนะครับ หลุดโลกไปเลย

.....ผมก็ไม่อยากคุย...บางทีเขียนมาผมก็เฉยยยย

ตำรวจไทยมีดีคนเดียว...นอกนั้นเ็วหมด....จ่าเฉยไงครับ

หน้า กรมตำรวจ ที่อุ้มเด็ก....ครับท่าน