ภาพนี้ก็ถ่ายได้สวยในระดับเรา ซึ่งไม่อายใครแล้ว ขอพูดถึงภาพนี้หน่อยนะครับ เรื่องแสงส่องมาทางซ้ายสว่างมากเกินไป ก่อนถ่ายสังเกตุสักนิดว่าจะหลบอย่างไร ถ้าพวกโปรเขาจะมีฉากบังแสง หรือ ฉากกลองแสงไห้แสงผ่านน้อยลง และแสงจะนวลด้วยทำให้บรรยากาศชองแสงสวยงาม ผมถึงบอกว่าการถ่ายในระดับเรานี่สุดยอดและไม่อายใคร ชอจำกัดของเครื่องมือหรือตัวช่วยไม่เท่าเขา อากงลองนึกดูซิครับ ถ้าเรามีเครื่องมือเหมือนโปร คือมีแสงนวลๆส่องลงมาที่แบบ เราจะถ่ายได้บรรยากาศเหมือนๆเขา อาจไม่เท่าก็ไกล้เคียงจริงใหมครับ ส่วนการจัดภาพในกลอบสวยงามเหมาะสมดีแล้วครับ ส่วนที่จะต้องติคือการโฟกัสครับ ภาพส่วนมากที่อากงถ่าย แล้วบอกสู้โปรไม่ได้คือคมชัดสู้ไม่ได้ใช่ใหมครับ อันนี้เป็นการถ่ายหลุดโฟกัสครับ อันนี้สังเกตุดี บริเวณฟันและริมฝีปาก คางบางส่วนขะชัดกว่าในตาจริงใหมครับ มือใหม่มักจะเป็นแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดาครับ ต้องระวังอันนี้เปิดหน้ากล้องกว้าง เพราะต้องการให้หลังเบลอใช่ใหมครับ อันนี้เป็นเทคนิคหรือข้อควรคำนึงถุกครังที่ถ่ายภาพแลบนี้ การเปิดหน้ากล้องกว้าง จะทำให้ระยะชัดชัดตื่้นมาก เวลาโฟกัสต้องเน้นจริงๆครับ การผิดพลาดก็คือเวลาโฟกัสได้ดีแล้ว เวลาจะถ่ายจะขยับตำแหน่งนิดหน่อย มือไม่ยิ่งพอ ก็จะทำไห้ภาพไม่ชัดคมได้ วิธีแก้ เราอาจเปิดหน้ากล้องให้แคบลง แพื่อเพิ่มระยะชัดลึกให้มากขึ้น การโฟกัสผิดนิดๆหน่อยก็จะยังได้ภาพที่คมชัดดีเหมือนเดิม แต่ต้องแลกกับความชัดลึกของฉากหลังครับ จากภาพนี้ดูฉากหลังก็ไม่รกจนดึงความน่าสนใจของแบบไป เราก็เพิ่มระยะชัดลึกขึ้นเพื่อต้องการความคมชัดขึ้น เทคนิคการถ่ายภาพบุคคลอีกอย่างคือเวลาโฟกัสควรโฟกัสไปที่ดวงตาของแบบ และยิ่งถ่ายได้ตาเป็นประกายจะยิ่งสวยงามมาก ส่วนภาพนี้ก็ถ่ายได้ความตื่นลึก แสงเงา ดูไม่แบนแต๊ดแหต ก็ดูมีมิติดีแล้วครับ ถ่ายไปเลื่อยๆเดี๋ยวก็โปลเองแหละครับ เอาเท่าที่คิดได้แค่นี้ก่อนนะครับ
