อดีต

เขียนเรื่องคอกหมูมาจนถึงวันนี้รู้สึกว่ามีเรื่องจะเขียนถึงน้อยลงทุกที เนื่องจากความจำที่ค่อนข้างจะสีจางอย่างเพลงของปาล์มมี่นั่นแหละ....สิ่งหนึ่งที่ที่ผมอยากเขียนถึงก็คือ...บ้านพักครู...พอเดินเลยอาคาร2เข้ามาบ้าน
2หลังแรก เป็นบ้านใต้ถุนเตี้ยๆมีระเบียงหน้าบ้าน เป็นบ้านที่ผมชอบมาก หรือจะเป็นบ้านใต้ถุนสูงที่กั้นด้วยปูน
อย่างบ้านของถวัลปืน....แล้วพี่อี๊ดที่แสนดีของผมก็พาผมมาอยู่หลังสุดท้าย...แถมอยู่รวมกับพี่โก๊ะและพี่คำมี
อีกด้วย....ทีแรกผมนึกอยู่ในใจว่า แล้วกรูจะไปรอดหรือเปล่าเนี่ย....แต่ด้วยความสามารถพิเศษ ทำให้ผม
อยู่กับพี่โก๊ะและพี่คำมีอย่างกลมกลืน ทั้งๆที่แรกๆพี่โก๊ะกับพี่คำมีจะรู้สึกกล้ำกลืนอยู่บ้างเพราะต้องเสียความ
เป็นส่วนตัว แต่เมื่อเวลาผ่านไปบ้านที่ธุรกันดารพื้นดินเฉอะแฉะหลังท้ายสุด ก็กลับเป็นคอกหมูที่มีความสุข
ความทรงจำดีๆมาจนถึงวันนี้

เชื่อใหมว่าจากทีแรกที่นึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี พอเขียนไปเขียนมาก็ออกมาได้ยืดยาวก็จากความจด
จำที่ฝังแน่นกับบ้านหลังแรก.....ที่ชื่อว่า..คอกหมู

อืม ก็ยังเขียน จบจนได้....................ทีแรกอ่าน ยังนึกไม่ออกว่าบ้านหลังไหน พออ่านจบ ก็รู้ แระ

....ผมไม่ค่อยออกมาสังสรรค์
........แอบดูอยู่บ้านหลังตรงกันข้าม.....ดูหนังสือสอบ..555555

ไหงลองเท้าไปอยู่อีกบ้านตอนเช้าๆ สงสัยท่าจะลืม 555

ผมเพิ่งไปเยี่ยมบ้านที่อยู่เลยคอกหมูสมัยนั้นไปทางมะอึกแรดเมื่อไม่กี่วันนี่ จำบ้านลูกศิษย์ที่ชื่อโลมได้ใหม เอ..แล้วชื่ออะไรหว่าที่อยู่บ้านนั้นแล้วเคยมากินเหล้าที่คอกหมู เสร็จแล้วเขม่นกับสำรวยน้องเสี่ยแกะน่ะ (เพราะสำรวยชอบข่มคน) ตอนนี้มีเด็กบ้านนั้นคนหนึ่งเรียนอยู่ห้องผม

จำได้ครับ.....บ้านนั้น
ชะโลม แป้นละม่อม พี่ชาย ชื่อ สมชาย น้องสาว ก็ วันเพ็ญ
เด็กนักเรียน คนที่ว่า ลูกใครกันล่ะ.......ครอบครัวนี้ สนิทกัน ไปกินเหล้าที่บ้านนั้นหลายครั้ง

ความทรงจำหายไปหมดเลยครับ แต่ยังรักและประทับใจสมาชิกคอกกหมูมาจนถึงทุกวันนี้ครับ คอกหมูมันเป็นประวัติศาสตร์ส่วนหนึ่งของโรงเรียนบ้านหนองบอน แม้จะเป็นส่วนเล็กๆแต่มันก็มีเรื่องราวที่ประทับใจ สมาชิกคอกหมูมากมายจริงๆครับ

............ฅนแก่ก็แบบนี้แหละ......หลงๆลืมๆๆ

ชอบเล่าความหลังให้ลูกหลานฟัง......

somnuk พิมพ์ว่า:

จำได้ครับ.....บ้านนั้น
ชะโลม แป้นละม่อม พี่ชาย ชื่อ สมชาย น้องสาว ก็ วันเพ็ญ
เด็กนักเรียน คนที่ว่า ลูกใครกันล่ะ.......ครอบครัวนี้ สนิทกัน ไปกินเหล้าที่บ้านนั้นหลายครั้ง

พอนึกบอกชื่อชะโลมกับสมชายมานึกหน้าสมัยนั้นได้เลย เด็กชื่อกมลรัตน์ แสนคำหล้า พ่อชื่อรุ่งนิรันดร์ แสนคำหล้า แม่ชื่อวรัญญา วรรณสวาท ไม่รู้เกี่ยวพันกับครอบครัวชะโลมสมัยนั้นหรือเปล่า

จำ รุ่งนิรันด์ ได้ครับ