เรื่องของ...อากง... ..ทำให้ผมนึกคนแก่อีกท่านนึงที่ในชีวิตมีแต่ความดี...และความพอดี
คือ..ก๋ง..(ซึ่งเป็นพ่อของพ่อ คนไทยเรียก ปู่) ก๋งเป็นลูกหลานคนจีนที่เข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารในประเทศไทย
ก๋งเป็นคนจีนพอแต่งงานกับย่าซึ่งนับถือศาสนาคริสต์ก๋งก็เปลี่ยนมานับถือศาสนาคริสต์โดยไม่เกี่ยงงอน ก่อนแต่งงาน
ก๋งถูกส่งไปเรียนเมืองจีนแบบเดียวกับหนุ่มจีนทั่วไป ก๋งจึงอ่านหนังสือพิมพ์จีนทุกวันพูดภาษาไทยได้ เขียนภาษาไทย
ได้คือชื่อกับนามสกุล ที่ผมจำได้เพราะผมมักให้ก๋งเซ็นชื่อในสมุดพกเสมอ ผมรู้เรื่องการเมืองครั้งแรกก็จากก๋งนี่
แหละ รู้จัก เหมาเจ๋อตุง โจวแอนไล เติ้งเสี่ยวผิง ก็จากก๋งคอยวิพากวิจารณ์การเมืองในเมืองจีนให้ผมฟังบ่อยๆ
ก๋งก็เหมือนคนจีนโดยทั่วๆไปที่รักในหลวงรักประเทศไทยเหตุผลก็คือเป็นที่อยู่ที่อาศัยที่ทำมาหากืนสำหรับคนที่พลัด
ถิ่นเข้ามา ผมเคยเห็นหนังสั้นเรื่องหนึ่งที่เป็นเรื่องราวของผู้หญิงจีนที่พยายามเรียนภาษาไทยเพื่อจะได้ร้องเพลงชาติ
ไทยและเพลงสรรเสริญพระบารมีเป็น ความรักชาติไทยและในหลวงก็เห็นได้จากเวลาวันเฉลิม ก๋งจะกำชับให้
ติดธงชาตืทุกครั้ง
ผิดกับ อากง ซึ่งส่งข้อความหมิ่น...ถึง4 ครั้งและคนไทยสาระเลวกลุ่มหนึ่งซึ่งเนรคุณแผ่นดิน และต่อต้านสถาบัน ซึ่งไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้แก่พวกมันเลย....แม้แต่น้อย