คนที่เรารัก

วันนี้ผมไม่รู้ว่าใครมาเยี่ยมผะอบกันบ้างหรือเปล่า...ผมเพิ่งกลับ
จากโรงพยาบาล ตอนไปเจอญาติ2คนที่เป็นผู้หญิงยืนอยู่ 2 คน
บอกว่าอยู่แหลมสิงห์ ผมมองไปที่ผะอบนอนนิ่งอยู่ ก็พูดไม่ถูก
รู้เรื่องจากที่เพื่อนๆเล่าให้ฟังนี่แหละ

ผมเชื่อว่า ผะอบ เป็นคนที่เรารัก อีกคนหนึ่งที่ขณะนี้ไม่สามารถจะพูดคุยอะไรกับเราได้อีก เขียนมาถึงตรงนี้แล้วน้ำตาซึม เมื่อนึกถึง
คำว่าด็อคเตอร์ คำว่าไอ้ฉุย หรือแม้แต่เวลาเจอกันทุกครั้งเขาจะพูดถึงเพลงร็อค อย่างโคลสเซอร์ ทู โฮม บอร์นทูบีไวลด์ และซีซีอาร์ผมมีเพลงโปรดหลายๆเพลงที่อยากจะให้เขาฟังในรถ...พอเห็นภาพตรงหน้าแล้วเศร้าครับ

ตอนนี้เพื่อนที่เคยฟังเพลงสากลด้วยกันมาก็เหลือเสี่ยน้องนี่แหละ
รักษาเนื้อรักษาตัวด้วยนะ ส่วนเสี่ยโมทย์กะเสี่ยหอมไม่ค่อยห่วง
นะครับเพราะฟังคาราบาวกะเพลงโบร๊านน โบราณ

ขอบคุณครับ...เวลาใครมีความจำเป็นอะไรบอกกันอย่างนี้ดีครับ
ไม่งั้นใจหาย...

ไปเยี่ยมเมื่อคืนที่ผ่านมา สงสารเพื่อน แต่สภาพที่เห็นดีกว่าตอนนอนอยู่โรงพยาบาลบ่อไร่คืนเกิดเหตุ

จะไปเยี่ยมเย็นนี้เมื่อวาน เสี่ยแป๊ะโทรมาบอกว่าได้ข่าวหรือยังคงไปได้เย็นนี้เพราะวันนี้ต้องคุมสอบ NT. ป.3 2 วัน

สอบถาม ครูมาลี เมื่อวาน อาการยังปกติ คือ ไม่มีไข้
ความดันต่างๆ ก็ปกติ.............น่าดีใจครับ
.....................เหมือนกับจะต้องการนอนหลับพักผ่อน
หวังไว้ว่า อีกไม่น่านจะฟื้นขึ้นมา ดูแล้ว ไม่มีอะไรแทรกซ้อน
...........ผะอบ ทน และอึดมากครับ......ผลบุญ ที่เลี้ยงสุนัข แมว กับไก่ ไว้เยอะแยะนั่นแหละ จะช่วยให้ไม่เป็นอะไรมาก

ฟังข่าวอยู่ ขอให้อาการดีขึ้นนะครูผะอบบุญกุศลใดที่ได้สร้างไว้ จงหายวันหายคืนนะคะขอส่งกำลังใจไปให้ ระยะนี้ยุ่งอยู่กับคะแนนและสมุดรายงานนักเรียน ถ้าวันใดภายในเดือนนี้ ว่างจะไปเยี่ยม

.....ผมว่าผะอบ....ต้องรมควันด้วยกลิ่นกัญชาถึงจะฟื้นเร็ว
ขอให้หายวันหายคืนนะ......ขอรับ..