รูปสมัยเด็กๆที่ชายหาดที่ผมเคยเอามาลงเมื่อก่อนนี้ เพื่อนส่งมาให้ตั้งชื่อ
ว่ารูปในวัยเยาว์ ผมพึ่งลึกซึ้งถึงความหมายวันนี้เองว่า วัยเยาว์ เป็นคำที่
เพราะมากก็ตอนไปวัดเมื่อเช้า
มีผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาหาผมแล้วบอกว่าหล่อนชวนให้น้ำพุมาร้องเพลง
ในวัดช่วง6โมงเช้าวันอาทิตย์ และบอกผมว่า คงจำหล่อนไม่ได้มั้ง ตอนเล็กๆเคยวิ่งเล่นกับต่าย(น้องชายผม)รอบๆวัด แต่ผมมักอยู่ในห้องซาคริสตีที่อยู่ท้ายวัด...ผมบอกว่า..จำได้ เป็นน้องสาวเพื่อนผมชื่อปัญญา...
ก็เลยทำให้ผมนึกถึงตอนเด็กๆที่มักจะต้องไปวัดแทบทุกวัน วิ่งเล่นแถวนั้นใกล้วัด ใกล้คุณพ่อ(บาทหลวง) มีผู้ใหญ่คอยตักเตือน เวลาทำผิด
โลกในวัยเยาว์เป็นโลกอีกโลกหนึ่ง เป็นความสุขอีแบบหนึ่ง แม้แค่ได้ยิน ก็มีคว่ามสุขแล้ว
ทุกวันนี้..ชีวิตในวัยเยาว์ของลูก 2 คน ของผมก็อยู่กับวัด คนหนึ่งเล่นดนตรี อีกคนหนึ่งร้องเพลง..
