พีเซ้ง..

เรื่องนี้เป็นเรื่องเก่าจริงๆ สมัยที่เสี่ยหอมทำงานอยู่กับพี่เซ้ง ผมจำได้สนิทก็ตอนผมไปหาเสี่ยหอมที่เขาไร่ยา เสี่ยหอมก็ง่วนอยู่กับงานผลไม้ท้ายรถ 10 ล้อ ทำให้ผมมีโอกาสได้เจอพี่เซ้ง ผมมองแป้บเดียวก็รู้ว่าพี่เซ้งเป็นพ่อค้าเต็มตัว มีลูกน้องตัวใหญ่ๆคนนึงมีแฟนเป็นครูซึ่งคนนี้แหละที่ผมกินเหล้ากับเขาที่เชียงใหม่เมาจนขึ้นดอยอินทนนท์ไม่ได้ เคยไปเชอราตันกับเสี่ยหอมและพี่เซ้งหนนึงแป้บเดียวพานักร้องไปซะแล้ว ชีวิตเสี่ยหอมตอนนี้ก็เหมือนพีเซ้งตอนนั้นน่ะแหละ

แต่พี่เซ้งตอนนี้เป็นเจ้าของธุรกิจขนาดใหญ่ที่เรียกว่า หากินกับดอกเบี้ย แม้เราจะหยุด แต่ดอกเบี้ยเดินไม่หยุด นี่ถ้าเสี่ยหอมส่งลูกสาวไปทำงานที่บริษัทซัก2 ปี แล้วกลับไปเปิดกิจการที่โคราช


ลูกสาวหรือลูกชายเสี่ยหอมก็มีสิทธิรวยอย่างพี่เซ้งเป็นรุ่น2 เหมือนกัน

.....ความจำแม่นจริงๆ....พี่เซ้งถ้าจะเปรียบก็เหมือนพี่ชายคนโตหรือ
พ่อคนที่สองของผม...ผมจบจากเบญจ มาต่อวิทยาลัยครูพอดีมา
พักบ้านเดียวกันที่เขาไร่ยา ความที่ผมศรัทธาในตัวพี่กลายเป็น
ความรักและความผูกพัน ทำให้ผมเริ่มสนใจทางการค้า..........
ถ้าไม่มีพี่ไม่รู้ผมจะเตลิดเปิดเปิงไปทางไหน เป็นคนที่หัวไวค้าขายเก่ง
มากมีลูกน้องคนสนิท 2คน สมโภชน์ ที่ตัวดำๆใหญ่ที่พาตุ๋ยไปกิน
เหล้าน่ะแหละ ตอนนี้บวชพระไม่ศึก 15พรรษาแล้วมั้ง....
......อีกคนวันชัยได้เมียตรอกนอง.....ยังอยู่กับพี่เป็นหลวงจู้
โรงรับจำนำ.....ธนเอื้ออาทร....ที่สามย่าน
ผมได้หลักการค้ามาจากพี่แล้วมาประยุกต์เอาเอง....ถ้าไม่มีพื้นฐาน
ผมคงสะเปะสะปะคลำหาทางไม่เจอ
.....ตอนนี้พี่เค้าเป็นประธานบริษัท.....ธนาธิวัตถ์ ที่หมายถึงการเงินที่แข็งแกร่ง...หาตัวพบยากมากๆ

....บริษัทธนาธวัตถ์..สาขาแรกเกิดที่ระยอง สาขาที่สองสนามเป้า
จันทบุรี.....ตอนนี้น่าจะมี 10 สาขา ทรัพย์สินน่าจะมีเป็นพันล้าน
ขายเครื่องใช้ไฟฟ้ามากที่สุดในระยอง มีลูกค้าประมาณ
สามแสน--ถึงสี่แสนคน เน้นเอากำไรน้อย แต่เอาลูกค้าปริมาณมาก
ไม่นิยมขายเงินสดชอบขายสินค้าเง็นผ่อน
........คิดดูมอเตอร์ไซด์ถ้าซื้อเงินสด 45000บาทแต่ถ้าซื้อ
เงินผ่อนตกเกือบ 90000บาท เน้นขายผ่อนตามโรงงาน.......
.....เค้าเรียก จัดไฟแน้น...ขายเครื่องใช้ไฟฟ้ากับ
มอเตอร์ไซด์ ไม่ขายโทรศัพย์มือถือ...พี่เค้าบอกว่ามันเปลี่ยนรุ่นเร็ว
ตามไม่ทัน
..........คนทีพี่เค้าจำได้ก็มี....ตุ๋ยกับโมทย์.....

แต่เชื่อไหมพี่เค้าเลิกทำผลไม้..พ.ศ.2530 ยกกิจการให้หลานๆทำ
ผมก็แยกตัวออกมาจากหลานๆพี่...เพราะเค้าไม่เลี้ยงคนทำงาน
และซื่อสัตย์....เค้าเลี้ยงคนประจบสอพลอ....ผมโดนไล่ออก
......เพราะผมประจบใครไม่เป็นอ่อนนอกแต่แข็งใน...วันที่ออกเคลียร
เงินมีเหลือติดตัวแค่ 3000บาท(สามพันบาทถ้วน)โดนไล่ออกจากบ้านพัก
ตอนกลางคืน ลูกยุ้ย แค่สามเดือน
......แอร์ที่ผมผ่อนก็โดนยึด ผมตัดเพื่อนๆทุกๆคนตั้งหน้าตั้งตาทำงาน
อย่างเดียว ไม่ติดต่อใครเลย...เงินแม้แต่บาทเดียวผมไม่เคยไปยืมหรือขอจากพี่เซ้ง....

ผมทำงานหนักมากตื่นตี3ไปซื้อมังคุด ทุ่งนาเชย กว่าจะนอนก็สี่ทุม
ผมไม่ติดต่อใครเลย จะมีพบบ้างก็ตุ๋ยกับโมทย์ ตอนหลังสถานการเปลี่ยนไป
ก็ไม่คอยมาหาตุ๋ย
.........ผมไม่โทรหาพี่เซ้งเลย20ปีเต็ม ผมต้องการพิสูจน์ให้พี่เห็นว่า
ผมเองก็มีคุณค่า
.......ผมปราบทั้งหลานรักพี่ ทหารเอกพี่ มือซ้ายมือขวาพี่
......ศิษย์รักเฮียเกี๋ยงอีกสองคนจนราบคาบ....การศึกก็ต้องมีแพ้ชนะ
การค้าก็เหมือนการทหารต้องมีหาข่าว......
.........รู้ร้อยครั้ง รบชนะร้อยหน.......

ลูกสาวหรือลูกชายเสี่ยหอมก็มีสิทธิรวยอย่างพี่เซ้งเป็นรุ่น2 เหมือนกัน
......แต่เชื่อไหม...พี่เซ้งไม่กล้ารับลูกผมไปทำงานหรอก
กลัวประวัติศาตร์ซ้ำรอย ลูกผมเก่งยิ่งกว่าผมอีก....ตื่นเช้ามาก็สัมผัส
การค้าแล้วมีตึกก็ไม่นอนนอนเบียดกันที่แผง(ผมสอนลูก คับที่อยู่ได้
คับใจอยู่ยาก)
............แล้วผมไม่ชอบหากินกับดอกเบี้ยด้วย..
แม้เราจะหยุด แต่ดอกเบี้ยเดินไม่หยุด

.....ในส่วนลึกๆพี่เซ้งต้องทำบุญเยอะมาก....เพราะมันเป็นเงินร้อน...

ตัวอย่างของคน 2 คนที่ล้มแล้วลุก ตำแหน่งเสี่ยมีที่ว่างสำหรับคนขยัน
อดทนและศึกษางานที่ทำเสมอ

[color=red]แม้เราจะหยุด แต่ดอกเบี้ยเดินไม่หยุด .คำพูดนี้ประชดประชันนิดๆๆแต่ผมก็ชอบนะ......

[color=yellow]........เพราะมันเป็นสัจธรรม.......

เป็นตำนานชีวิต ที่น่าศึกษา
............................ผมชอบอ่าน ชีวประวัติของคนที่ประสบความสำเร็จ...............และเป็นโพสต์ ขนาดยาว โพสต์แรก ที่ผมอ่านจนจบ...

เก่งในการสู้ชีวิตมาก สอนลูกได้ดี เยี่ยมจริงๆ

......ตอนนี้เหลือแต่ประสบการณ์ชีวิต...กำลังเริ่มหมดแล้ว
กำลังส่งไม้ต่อให้ลูก...ไม่รู้ว่าจะทำได้ดีแค่ไหน......
........เรามันแกร่งมาแต่เล็ก...ลูกๆเค้าสบายเรียนมาจนโต...
ผมบอกลูกว่าพอแล้วสำหรับปริญญาตรี...ได้มาแค่ประดับบารมี
แปะรูปสวยๆไว้ข้างฝา....ต่อไปนี้เราต้องเรียนอยู่ในโลกแห่งความ
เป็นจริง...ห้องเรียนนี้เรียนไม่รู้จบ...INFINITY..........เป็นเจ้าของกิจการเล็กๆ..เป็นนายตนเองดีกว่าไปเป็น
ลูกจ้างคนอื่น.....อายุยังน้อยปะสบการณ์พ่อ-แม่ บวกทฤษฎีที่เรียนมา
ต่อยอดของพ่อได้......ผมพยายามเล่าประสบการณ์ให้ลูกฟัง
เมื่อมีโอกาส.......