ตอนอยู่คอกหมูแต่ละคนโดนตั้งฉายา(หรือนามปากกา)กันหลายคน คนที่ชอบตั้ง
ฉายาและเผาเพื่อนอันดับ1คือเสี่ยติ่ง รองลงมาก็คงจะเป็นแตก และสุดท้ายก็คงจะเป็นส้ม แต่ทั้งหมดทั้งปวงที่กล่าวมาเป็นการล้าหรืออำกันในหมู่เพื่อนๆทั้งไปหลายเรื่อง แต่เรื่องที่ดังที่สุดก็คือตอนที่วิ่งหนีถวัลนั่นแหละ เป็นตำนานหน้าหนึ่งในหนองบอนไปแล้วว่าเสี่ยโมทย์เร็วกว่าลูกกระสุน รายที่2 ก็น่าจะเป็นผะอบ ซึ่งโดนเรื่องน้ำจิ้มหกเป็นประจำ ส่วนสุวิทย์เห็นวสันต์บอกว่าโดนเรียกว่าเดวิด อีกหลายคนเรียกว่า น้าสหวิวส่วนวสันต์จะโดนเรียกว่าจอหน์สัน มีเพลงประจำตัวที่มีท่อนฮุคท่อนหนึ่งว่า
"เช้าวันหนึ่งมีคนพบ...พ ครูวสันต์นอนตา..อยู่ใต้ถุนอาคารเรียน
[color=violet]บางคนก็โดนเปลี่ยนนามสกุล อย่างพิชัย คล้าย....กับศักดิ์ชัย พวง....เป็นต้น ส่วน ซุพนก็โดนฉายาว่า ไอ้เหลว...ผมไม่รู้ว่าใครเป็นคนตั้ง ตัวผมเองโดนเยอะเหมือนกันอย่างวิรัตน์จะเรียกผมว่า ไ..้ฉุย ผมเองก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร พอหลังจากจัดงานคริสต์มาสผะอบก็เรียกผมว่าบาทหลวง แต่ที่ผะอบชอบเรียกผมตอนเมาๆก็คือ"ด็อคเตอร์" ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่เสี่ยน้องชอบเรียกด๊อกเฉยๆ....ครับอยู่หนองบอนเจอทั้งอำ ทั้งปืน ทั้งตั้งฉายาสารพัด แต่ไม่เห็นมีใครโกรธ[/coสor]
และเชื่อใหมว่าเวลามาสอยู่จันท์ ไมมีใครมาตั้งฉายาให้ผมอีกเลย
ใครมีเรื่องนี้เพิ่มเติมได้ครับ
