สมัยผมอยู่หนองบอน ผมสอนศึกษาผู้ใหญ่ที่ตราด ทำให้ผมรู้จักบรรณารักษ์รูปหล่อที่ห้องสมุดประชาชน ผมเจอเขาที่งานด้วยบุคลิกที่เปลี่ยนไปอย่างมาก เขาเข้ามายกมือไหว้ ผมถามเขาว่ามายังไงกันนี่ เขาบอกบอกว่า แฟนเขาเป็นครูเคยสอนอยู่หนองบอน ตอนนี้เขาเข้ามาทำงานที่กศน.แล้ว อะไรอะไร ดีขึ้น ก็ดีใจกับเขาด้วย เลยถามถึงอารี อดีตครูกศน. ปรากฎว่าแฟนของอารีที่อบรมรุ่นเดียวกันไปลอกตา แล้วทำให้ตาเสีย อารีต้องมาอยู่บ้านดูแลภรรยา...
ซึ่งอารีคนนี้เป็นคนละคนที่คุยกับประดิษฐ์ที่เป็นหัวหน้ากศน.
ระดับอำเภอที่จันท์ ผมก็เลยโชคดีว่าไม่เข้าใจอารีผิดๆว่า ตำแหน่งสูงแล้ว
เปลี่ยนไป
เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะคิดว่าปราโมทย์ก็คงยังไม่ลืมคนตัวผอมๆดำๆที่อารี...เมื่อไรว่างก็คงมีโอกาสลงไปเที่ยวดู แต่คงจะนานนนนน
