ตุ้มไปแล้ว

ผมได้รับข่าวจากพิชัยช่วงบ่ายวันนี้เอง วันที่12..หลังจากนั้นก็วสันต์โพสต์
มาในเว็บ ผมเองคุ้นเคยกับตุ้มน้อยกว่าครูหนองบอนคนอื่นๆ เพิ่งมาได้คุย
กันยาวๆตอนป่วยอยูู่โรงพยาบาล2-3 ครั้ง ตุ้มเป็นคนเข้มแข็ง ประดิษฐ์จะ
ดูแลตุ้มอยู่ตลอดเวลา...ผมทราบความรู้สึกถึงความวิตกกังวลและความ
ห่วงใยเป็นอย่างดี เวลาผ่านไปแบบตุุ้มพยายามต่อสู้กับโรคร้ายอยู่อย่าง
เข้มแข็ง จนกระทั่งหมอหมดหนทาง ก็มีความหวังใหม่อีกวิธีหนึ่งทุกคน
ก็หวังและเอาใจช่วยให้ตุ้มหายจากโรค แต่จะมีใครรู้ว่ามันเจ็บปวดและ
ทรมาณมากสำหรับคนที่เป็นโรคนี้ ตุ้มไปแล้ว ไปจากประดิษฐ์ ลูก และ
พวกเรา....ถ้าจะพูดว่าหมดทุกข์บนโลกนี้แล้วก็ว่าได้ แต่สำหรับเพื่อนของ
เราก็จะรู้สึกกว่าที่เรารู้สึก วันเวลามาถึงเร็วเหลือเกิน..


วันเวลาแห่งการจากพราก มาถึงพวกเราทุกคน จะช้าหรือเ็ร็ว จะก่อนหรือหลังไม่มีใครหนีพ้น ...และสำหรับพวกเราที่ยังเหลืออยู่ก็อย่าตั้ง
อยู่ในความประมาท ทำวันนี้ให้ดี..ดีที่สุด..

เพิ่งกลับจากงานศพ ๒ งานแล้วมาเข้าเว็บนี่แหละ ตุ้มหมดทุกข์ไปแล้ว สงสารดิษฐ์ เศร้ามาก

ทุกครั้ง ที่ไปงานศพ แล้วเจอครูหนองบอน.......กินข้าวอร่อย คุยกันสนุก......

งานนี้..........ผิดกับทุกครั้งที่ผ่านมา .......... ....

กลับมาเข้า web เจอข่าวเศร้า ตกใจและเสียใจ ถึงแม้จะไม่คุ้นเคยกับตุ้ม
แต่ได้ไปเยี่ยมตุ้มครั้งหนึ่ง รู้สึกเสียดาย...ที่เขาต้องจากไปก่อนวัยอันควร
ขอแสดงความเสียใจกับประดิษฐ์ และครอบครัว......ตุ้มเขาไปสบายละนะ

คืนนี้ โรงเรียนบ้านหนองบอนเป็นเจ้าภาพสวดศพครับ

ขอให้ตุ้มสู่สุขคติ หลับให้สบาย

เพิ่งทราบจากกระทู้นี้ครับ ขอให้ดวงวิญญาณของอาตุ้มไปสู่สุขคติครับ
ด้วยความระลึกถึงในพระคุณครูครับ

สู่สุขคติเถิด...ตุ้มนางฟ้าของทุกคน

เมื่อวานไม่ได้ไปงานศพ กลางคืนก็ฝันถึงตุ้ม ตุ้มถามว่าทำไมพี่เจี๊ยบไม่ไปงาน แต่ก็คิดว่าเราพะวงมากกว่า เลยเก็บไปฝัน เย็นนี้ก็ไปงานศพ ไปคนเดียว ไม่ได้ชวนพี่สุ (ขอโทษด้วยนะคะ ) ก็นั่งคุยกับประดิษฐ์นานหน่อย เพราะยังมีแขกน้อย เราได้รู้ถึงการตัดสินใจรักษาที่ผิดพลาดหลายอย่าง แต่ทุกสิ่ง ก็เป็นอดีต อดีตที่สายเกินไปที่จะแก้ไข

เจี๊ยบ ลืมไปอย่างนึงนะ.............

????

ทำไมไม่ถาม.......สิ่งสำคัญ

ดาวกับอ๊อฟ เพิ่งทราบข่าวจากพ่อยุทธ ..... ขอให้อาตุ้มไปสู่สุขตินะค่ะ หนูจะคิดถึงคุณครูตุ้ม ผู้สอนคัดไทยคนสวยของหนูตลอดไปค่ะ ด้วยรักและเคารพคุณครู

หลานดาว