แรงงาน

ในช่วงแรกจากนโยบายค่าแรง300บาท ทำให้ขาดแคลนแรงงานคนไทย
ก็เพราะเกี่ยงกันเรื่องค่าแรงนี่แหละ เรื่องแบบนี้เป็นเหตุผลของผู้ประกอบ
การถ้าจ่ายค่าแรงสูงกำไรต่ำเขาก็อยู่ไม่ได้...ขณะเดียวกันผู้ใช้แรงงาน
ถ้าได้ค่าแรงต่ำก็ไม่สามารถดำรงชีพอยู่ในสภาวะค่าครองชีพสูงนี้ได้เช่นกันทางออกก็คือต้องให้อยู่ได้ทั้งผู้ประกอบการและผู้ใช้แรงงานแก้ปัญหาโดยใช้เหตุผลและความจริงมาพูดกัน

ที่ผมพูดเรื่องนี้ขึ้นมาก็เพราะได้คุยกับแรงงานต่างชาติคนหนึ่งที่มาสมัครงาน อายุไม่น่าจะถึง20มาทำงานในไทยกับพี่สาว ทิ้งลูกขวบกว่าๆอยู่กับน้องชายอายุ14และแม่ที่บ้าน...ทุกๆเดือนต้องส่งเงินไปเลี้ยงดูทั้งแม่ น้องและลูกของตัวเอง....ทุกวันนี้ได้ค่าแรงเดือนละ6พัน ค่าเช่าบ้านเดือนละพันห้า เหลือ4พันห้า ค่ากินวันละ100เป็น3000 เหลือส่งไปบ้าน 1 พันเงินเดือน6พันเหลือ500 ไม่นับค่าน้ำค่าไฟ ค่ารักษาพยาบาลผมคิดว่า ไม่เฉพาะแรงงานต่างชาติที่อยู่ไม่ได้ แรงงานไทยก็ลำบาก

เช่นเดียวกันถ้าให้ค่าแรงเพิ่มขึ้นเป็น9พัน ผู้ประกอบการอยู่ไม่ได้ เลิกจ้าง
ก็เจ๗งทั้ง2ฝ่าย...ทั้งผู้ประกอบการและผู้ใช้แรงงาน

ที่มานั่งพูดกันทุกวันนี้ จึงน่าจะพูดกันด้วยเหตุด้วยผล ไม่ใช่พูดเอามัน

แรงงานต่างชาติที่ไปรับจ้างกรีดยางรวยว่ะ

แค่แกะ หอยแกะปู ขุดคลอง แบกหินปูนก็รวยได้.....เพราะมากันเยอะ คนไทยอย่าเลือกงานก็แล้วกัน เขามาแย่งงานเรา อย่ามัวนอนรอวาสนาที่เขาโปรยให้ก่อนที่เขาจะมา บริหารบ้านเมือง

คนจันท์ ตราด ไม่ยอมทำ ถึงทำก็คิดค่าแรง แพง
ต่างชาติ ทำหมด แถมค่าแรงถูกด้วย............ทำไงดี

ถ้าเราคิดในแง่ที่ว่าเป็น"คน"เหมือนกัน ผมไม่เลือกหรอกนะของแพง