คำพูดของเสี่ยหอมที่พูดว่า"ผมมันแค่จุดเล็กๆ จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้" ทำให้ผมนึกถึงครูวสันต์ที่มุ่งมั่นรักษาป่า ปลูกป่า ปลูกความคิด แล้วผมคิดอะไรไม่ออกครับ ผมนึกถึงเรื่องที่ว่าขณะทีคนจำนวนหนึ่ง(รวมทั้งครูวสันต์)กำลังปลูกป่าพร้อมกับมือเล็กๆของเด็กนักเรียนทีละต้น2ต้น ในขณะที่ครั้งหนึ่งมีข่าวตัดถนนผ่านเขาใหญ่ทำให้ต้นไม้เสียหายเป็นจำนวนมาก รวมทั้งการบุกรุกของรีสอร์ทที่ครั้งหนึ่งพวกเสื้อแดงโจมตีองคมนตรีเรื่องบ้านพัก ในขณะที่พวกมันก็ไปร้องรำทำเพลงเล่นคอนเสิร์ตบนรีสอร์ตบนเขาใหญ่ไม่รู้ต่อกี่ครั้ง และในขณะที่ป่าไม้เกิดขยันไปเช็คบิลรีสอร์ตต่างๆอีกทั้งๆที่โครงการใหญ่ๆหรูๆนั้นมันน่าจะถูกระงับตั้งแต่เริ่มโครงการแล้ว ผมว่าตลกนะครับ
การปลูกป่ากับการทำลายป่าจึงแตกต่างกันอย่างเทียบไม่ติด..เรื่องตลกยื่งกว่านั้นก็คือทุกๆคนก็ขยันไปเที่ยวตามรีสอร์ทที่รุกป่า(อย่างถูกกฎหมาย)กันปีละหลายล้านคน
และชายหาดที่ควรเป็นที่สาธารณะก็กลายเป็นสิทธิ์ของเจ้าของร้านอาหารและรีสอร์ทติดทะเลเสียอีก...
