ความจริงผมเลิกยุ่งกับพระมาพักนึงแล้ว วันนี้ก็มีเรื่องพระเข้ามาหาอีก ขยันเอานรกมาใกล้ตัวจริงๆ
ลกค้าคนนึงมาซื้อปลากัดเอาไปให้ลูกชาย บอกว่าลูกชายสึกแล้ว อยู่ในวัดใหญ่เลยละ แกมาเล่า
ให้ฟังถึงเรื่องเงินในตู้บริจาคมีกรรมการมาเปิด ส่วนหนึ่งให้พระรูปหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งให้กรรมการวัดคนนั้น ผมเสียดายเงินทำบุญจังเลย พระในวัดแบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่า ศพใหนยากจนก็จะให้พระอายุน้อยพระบวชใหม่ลงสวด แต่ถ้าศพใหนรวยก็จะให้พระที่เป็นพวกหรือมีอิทธิพลลงสวด เรื่องที่ทำให้แกตะบะแตกก็คือลูกแกป่วย แกนำอาหารไปให้ลูกเลยถูกด่า เรื่องนี้ผมไม่รู้ใครถูกใครผิด
แต่ที่เป็นเรื่องจริงก็คือมพระในวัดๆหนึ่งป่วยอยู่ในกุฏิ เวลาป่วยไม่มีใครเหลียวแล ต้องไปรพ.เอง
จนมามรณภาพไม่นานนี่เองทั้งที่เป็นวัดใหญ่ใจกลางเมือง
ผมเห็นสภาพความเป็นอยู่พระที่ได้ชื่อว่าผู้ทรงศิล มีคนกราบไหว้บูชา เทศนาสั่งสอนเผยแพร่ธรรมมะแล้วรู้สึสะอิดสะเอียนว่าคนในผ้าเหลืองที่มีความประพฤติดังที่ว่าแล้วน่าจะเรียก ผีตองเหลืองมากกว่าพระ
