ช่วงนี้สำหรับผมแล้วดูยุ่งๆในสมอง เพราะต้องคิดว่าจะใส่ปุ๋ยอย่างไร
และอีกไม่นานเด็กก็จะไปเรียน รวมทั้งอาซ้อก็ไปอบรมถึง3เดือน
ถ้าเป็นสมัยโสดๆก็คงไม่รู้สึกอะไร ไม่มีภาระ ไม่มีเรื่องต้องคิด
แต่เรื่องที่บ่นๆมาก็เป็นเรื่องเบาๆ สักวันพอลงมือทำก็ผ่านไปได้ทุก
ครั้งเพียงแต่จะมีความรู้สึกกังวลกับเรื่องที่ยังมาไม่ถึงและยังไ่ม่มี
ประสบการณ์ แต่ตั้งแต่คนงานที่เป็นหลักออกไปก็นับว่าเป็นโชค
ดีที่ได้เข้าไปรู้ว่าเราต้องทำอะไรบ้าง ซึ่งก็สามารถมองเห็นงาน
ที่ต้องทำได้ และเปลืองเงินน้อยลง
แต่ก่อนจะกังวลว่าถ้าไม่มีคนงานคนนี้จะอยู่ไม่รอด แต่ผมกลับ
คิดว่าถ้าเอาอนาคตของสวนไปผูกติดกับคนอื่น เวลาขาดเขา
ไปจะทำอย่างไร
จากแต่ก่อนที่เคยสบายมีคนจัดการให้หมด มาต้องลงไปดู
ด้วยตัวเองก็ได้รู้ว่า ถ้าได้รู้ได้เห็นได้ทำจะรับรู้ว่า มันไม่ยาก
อย่างที่กลัวๆกันเลย
จากการที่ต้องรับภาระดังกล่าวทำให้นึกเรื่องที่จะเขียนไม่ออกเหมือนกัน
เพื่อนๆช่วยกันหน่อยนะครับ