ลูกค้าของผมส่วนหนึ่งเป็นเด็กหนุ่มรุ่นใหม่ เพิ่งจบมหาวิทยาลัยบ้าง
ทำงานอ้อฟฟิซบ้าง ทำธุรกิจส่วนตัวบ้าง อาชีพอิสระบ้าง(ดัดจริต
หน่อยก็เรียกฟรีแลนซ์)
เด็กหน่มคนนี้แต่งตัวเซอร์แต่ไม่เวอร์ไว้ผมแบบพวกเร็กเก้ นุ่งยีนส์
ขาด(แต่แพง)ซ้ำๆกันแฟนสวยชมัดซื้อปลากัดไม่ต่อ มาแทบทุก
อาทิตย์ ตอนนี้มาแปลกตัดผมสั้นเรียบร้อยใส่เสื้อยืดสีน้ำตาลกาง
เกงขาสั้น มาทไรก็ยกมือไหว้ทุกครั้ง คุยไปคุยมาเป็นลูกเจ้าของ
โรงงานทำพลอยเขาไม่ได้บอกตรงๆเพียงแต่บอกว่าปลามังกร
ที่โรงงานตายทุกปี ตอนปีใหม่ตกใจเสียงพลุ
เขาซื้อปลากัดผมไปประมูลในเว็บ ก็เลยรู้ว่าเขาถ่ายรูปงานแต่ง
งานด้วย เพาะปลากัดขายด้วย เชื่อใหมว่าตอนนี้ปลากัดตัวละ
6-7พันแล้ว ผมบอกกับเขาไปว่าดูไม่คุ้มเลย เพราะอายุปลาแค่
2 ปี เขาก็เอารูปปลากัดที่ถ่ายมาให้ดูบอกว่าเป็นปลาที่ซื้อไป
จากผม ผมบอกว่าจำไม่ได้เลย สวยกว่าตัวจริงเยอะ เขาหัว
เราะ บอกว่าต้องถ่ายให้สวยถึงจะขายได้
ผมนึกถึงคุณเจษ แกถ่ายคนละสไตล์กํบหนุ่มคนนี้ ภาพ
คมชัดกว่า อาจจะเป็นเพราะอุปกรณ์และประสบการณ์ด้วย
ตอนนี้ คนรุ่นใหม่ จบด้านการถ่ายภาพมาหลายคน ความรู้
พอๆกัน จะดีหรือไม่ดีก็ด้วยความคิดสร้างสรร และอุปกรณ์
โชคยังดีที่ผมยังทันที่จะคุยกับคนร่วมสมัยที่อายุน้อยกว่า
รู้เรื่อง และยังนึกถึงอากงเสมอที่ทำให้ผมรู้พอที่จะคุยเรื่อง
กล้องกับพวกเขารู้เรื่องบ้าง