เมื่อวานมีเด็กสาวใส่แว่นคนหนึ่งเข้ามาในร้าน บอกกับผมว่าหนูขอปรึกษาหน่อยจะเลี้ยงปลาแต่ยังไม่มีความรู้เลย แล้วก็ถ่ายรูปปลา ทีแรกผมก็นึกว่าเป็นลูกค้าที่อยาก
เลี้ยงปลาแต่พอเห็นถ่ายรูปปลา ก็เลยนึกว่าคงเป็นนักศึกษามาทำรายงานเรื่องชุมชนริมน้ำ เช่นเดียวกับคนอื่นๆหลายคนแน่เลย พอต่อมาก็ถ่ายรูปผมอีก พอหันไปที่
ปลามังกรตัวใหญ่ก็พูดแบบเกรงใจว่าโทษค่ะหนูต่อหน่อยตัวละ500ได้ใหมคะ ก็คิดในใจว่าคงไม่รู้เรื่องปลาจริงๆ จากนั้นเธอก็แสดงความผิดหวังที่ร้านปลาดูเหมือนไม่
ใช่ร้านปลา ต่อมาเธอก็ซื้อปลาตะเพียนจะเอาไปปล่อย บอกเดี๋ยวจะไปเอาตังที่แฟนก่อน(ผมคิดในใจว่าแฟนเธอคงขี้เหนียว(ชิบหา..เลย)ให้เธอมาซื้อปลาแต่ไม่ให้
ตังมเลยซักบาท ต่อมาเธอก็ดูบานประตูเห็นสนใจลายไม้ ก็พาไปดูที่โรงเจที่เธอถ่ายรูปมานี่แหละ สิ่งที่ผมมักจะแนะนำให้นักท่องเที่ยวไปทุกครั้งก็คือวัดคาธอลิก
ผมก็บอกว่าไปให้ได้นะ สวยมาก
ก่อนกลับเธอขอนามบัตรผมบอกว่าเวลาน้องที่เลี้ยงปลาที่นนโทรมาถาม ผมก็ให้ไป ที่จริงนามบัตรผมก็พิมพ์ไว้ให้ลูกค้านั่นแหละ เวลามีอะไรจะสั่งก็จะได้โทรมา แต่
ผมก็ให้เฉพาะลูกค้าเท่านั้น ไม่เคยแจกพริตตี้คนใหนทั้งสิ้น
เห็นเธอไปปล่อยปลาแล้วรู้สึกผิดหวังเล็กๆว่าริมน้ำไม่สวยอย่างที่คิดไว้ วันนี้ก็เลยตื่นแต่เช้าถ่ายรูปที่เธอไปปล่อยปลา และฝากบอกว่ามาแหล่งท่องเที่ยวทั้งที ใช้
60 ดีเถอะ อย่าใช้กล้องกะหลัวเลย เพราะตอนนี้60ดีราคาแค่หมื่อนกว่าๆ
สุดท้ายขอบคุณในความเป็นห่วงของเพื่อนที่อุตส่าห์มาดูถึงที่ ว่าน้ำจะท่วมหรือเปล่า แต่วันั้นถึงจะปล่อยปลาไปก็ไม่สามารถลบล้างการทำผิดศิลที่ห้ามโกหกได้นะ
ขอรับ....
:D