ก่อนเสี่ยหอมจะลงรูปเก่าที่แท้งค์น้ำ ได้โทรมาคุยกับผมอยู่นาน เป็นรูปที่จิ๋มเก็บไว้แล้วนำไปให้เสี่ยหอมที่โคราชก็ได้เห็นภาพในอดีตกลับมาอีกครั้งหนึ่ง(ในภาพเสี่ยหอมบอกว่า เสี่ยหอม..หล่อที่สุด..ก็จัดให้..ตามนั้น555)
ภาพพวกเราตอนหนุ่มๆดูสดใส และน่าตื่นเต้นเมื่อได้เห็น เมื่อดูหน้าตัวเองในกระจกในเวลานี้ดูแล้วเป็นใบหน้า
ที่กร้านกรำชีวิต ริ้วรอยแห่งประสบการณ์เต็มใบหน้า ผมจึงดีใจที่เห็นรูปเพื่อนๆตอนหนุ่มๆทุกครั้ง เพราะวัน
เวลาที่ผ่านไปไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีก ก็คงเหลือแต่ในรูปนี่แหละ
พยายามถ่ายรูปที่อยู่ร่วมกันในครอบครัวเพื่อนฝูงกันเก็บไว้เยอะๆนะครับ สักวันหนึ่งในยามที่เราเกษียณจากการ
งานมีเวลาว่างจะได้มี...ภาพจำ...อย่าง2ภาพที่ว่า
ทั่นเรศยังไม่หายสลึมสลือคงบ่นในใจว่า..มันปลุกกรูมาถ่ายทำไมแต่เช้า...ฟระ..
)
