หลังจากเปิดใจกับเพื่อนๆไปแล้ว ก็ตัดสินใจไปต่อครับ เพื่อรักษาเว็บนี้ให้เป็นที่แจ้งข่าวคราวข่าวสารกับเพื่อนๆต่อไป
จนกว่าจะเหลือคนอ่านคนเดียว...ความเบื่อ...ความเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องปกติ...ผมทราบข้อนี้ดีตั้งแต่ทำวารสาร
คีรีบอน รัตนชาติ เว็บรร.บ้านหนองบอน บ้านโป่ง สฤษดิเดช (สมัยผอ.โอภาส) ทองทั่ว ทองทั่วสาร ไทยรัฐวิทยา(สมัยผอ.ชไมพร เว็บที่ผมทำมายาวนานก็คือเว็บทองทั่ว และยาวนานที่สุดก็เว็บคอกหมูนี่แหละครับ เว็บอายุสั้นสุดก็เว็บ
สฤษดิเดชกับเว็บบ้านโป่งของพระยาพิชัยดาบหักนี่แหละที่หยุดก็เพราะขั้นตอนยุ่งยากในการอั้พข้อมูลขึ้น ต้องขอ
ให้ทางเขตทำให้ พิชัยจึงยื่นซองขาวมาให้...
แต่สำหรับเว็บคอกหมู..ผมยังเชื่อใจในเพื่อนๆอยู่ว่า คงจะไปต่อได้ ถ้าเพื่อนๆไม่เบื่อเสียก่อน ผมยังมีแรงทำอยู่
เสมอเพราะยังสนุกอยู่ และเป็นเว็บที่ต้องตามกันต่อ....ตื้อเท่านั้นที่จะครองโลกครับ
ยืนยันว่า...อย่าทิ้งกันนะเฟ้ยยยย
