เจอจำนงค์ครั้งหลังสุดงาน 100 วันแฟนประดิษฐ์ แล้วก็เงียบหายไปเลย ทั้งงานสังสันทน์
และงานศพ ก็เลยแปลกใจ นายใหญ่บอกว่า วันสังสันทน์จำนงค์เอาเด็กไปเล่นดนตรีที่บ่อไร่...วันสงกรานต์เห็นส่งรูปนี้มาก็เลยเอาขึ้นหน้าเว็บ จำนงค์เป็นอีกคนหนึ่งที่เจอแล้วสบาย
ใจในความเป็นคนอารมณ์ดีของเขา ออกจากหนองบอนก็สนิทกันมากกว่าเก่าก็เรื่องปิงปอง
นี่แหละ ที่โค้ชใหญ่ฝึกปิงปองให้นักเรียนโรงเรียนโนเนมไม่ต้องอายใคร ตอนชิงแช้มป์ระดับ
จังหวัดโค้ชใหญ่เมืองจันทร์ถามผมว่าเป็นไงถึงต้องไปฝึกถึงที่ตราด...แต่ผมก็ไม่ว่าอะไร
เด็กโนเนมเจอกับโรงเรียนใหญ่ 2 โรงเรียน และมีเด็กมัธยมศิษย์เก่าของจำนงค์คนหนึ่ง
ตีกับโค้ชใหญ่ทำเอาตั้งรัยไม่เป็นขบวนเหมือนกัน
ตอนหลังมีครจบเอกพลศึกษามาเป็นครูอัตราจ้างเรื่องปิงปองของผมก็เลยจบลงตั้งแต่นั้น
แต่ก็ยังนึงถึงครูอารมณ์ดีที่(เคย)อยากเป็นนักการเมืองท้องถิ่นคนนี้ไม่หาย
