ในคอกหมูเรามีสมาชิกอย่างน้อย 4 คนที่เล่นเฟ้ซบุ้ค...ซึ่งมีอิทธิพลยาวนาน
มาจนถึงวันนี้ เป็นสังคมออนไลน์เปิดเผยตัวเองเหมือนเดินอยู่ในเมืองท่ามกลาง
ผู้คนมากมายและรู้จักกันทุกคน ..แต่ไม่คุ้นเคย..วัยรุ่นติดเฟ้ซบุ้ครวมถึงผู้ใหญ่
หนุ่มสาวล้วนมีเฟ้ซบุ้คเป็นส่วนใหญ่ ทุกวันนี้เราจึงมักเห็นผู้คนหมกมุ่นอยู่หน้า
จอโทรศัพท์หรือคอมพิวเตอร์เป็นเวลานานๆ
ผมไม่เล่นเฟ้ซบุ้คกับเขาหรอกครับ..แค่คอกหมูอย่างเดียวก็เหลือเฟือแล้ว ตามคติที่ว่ามีเพื่อนดีแม้จะน้อย ชีวิตก็รื่นรมย์ไม่ยุ่งยาก ผมชอบความสัมพันธ์แบบในจออย่างไร นอกจอก็อย่างนั้น เจอกันทีไรก็ดีใจทุกทีมากกว่า และสมาชิกคอกหมูก็เป็นอย่างนี้เสียด้วย
ผมกลัวเหลือเกินว่าวันนีงเปิดเฟ้ซบุ้คของผอ.แล้วเจอภาพผอ.มีรอยเขียวช้ำเป็นจ้ำๆ หรือเสี่ยน้องทำท่าเหมือนเสก โลโซ แล้วบอกว่า อย่าเลียนแบบลุงเล้ยย ที่ลุงทำก็เพราะลุงเข้มแข็งพออออ..
ส่วนเสี่ยหอม แค่เว็บคอกหมูก็สามารถอยู่ได้...จนสว่างคาตาอยู่แล้ว..
