วันอาทิตย์ เป็นอีกวันที่ผมรู้สึกสบายใจโล่งๆได้เข้าวัดฟังสิ่งดีๆจิตใจสงบสำรวมตลอดเวลา 45 นาที ที่อยู่ในวัด
ผมไม่ใช่คนดีอะไรนักที่ผ่านมา ก็โดนทั้งกิเลศตัณหาบาปโลภโกรธหลงอิจฉาริษยาอยากได้ อยากมีมามากมายจนถึงวันนี้ได้ถอดวางหลายสิ่งออกจากชีวิต อย่างน้อยก็บุหรี่ความสำมะเลเทเมาออกไปได้บ้างเป็นบางส่วน ส่วนการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นนั้นผมหลุดพ้นตั้งแต่ออกจากราชการแล้ว....
ชีวิตที่ถูกกำหนดกับชีวิตที่กำหนดเอง ต่างกันมากครับ ในความก้าวหน้าทางชีวิตราชการถูกกำหนดมาจนเกษียณนั้นแหละ แต่ก็เป็นอย่างที่อ้วนว่า"ผมไม่อยากเหนื่อยจากที่ทำงาน แล้วเดินเข้าไปในสวนอีก" ผมว่าอ้วนเป็นตนฉลาดแต่พูดน้อยเท่านั้นเองบ้านผมอยู่ห่างจากบ้านเขาแค่10ก้าว
แต่เดินกันคนละทางเขาเดินขึ้นไปทางเบญจะ ผมเดินไปทางสตรี
แล้วชีวิตก็มาเจอกันที่งานนี้อีก.....อ้วนกับแหววเป็นอีกคู่หนึ่งที่ได้คศ
3 จากอีกหลายๆคน ชีวิตมั่นคงแล้ว
ส่วนคนที่ยังไม่ได้ผมว่ามีวิธี
อื่นอีกเยอะแยะนะครับ ถ้าผมยังอยู่ก็บอกตรงๆว่าไม่ทำเพราะทำไม่
ได้ ไม่จ้างเพราะเสียดายเงิน(ว่ะ) ยอมรับสภาพครับ
คุยไปคุยมามาลงอย่างนี้ได้ไงก็ไม่รู้
รู้แต่ว่าเดี๋ยวนายใหญ่จะบอกว่า "ความคิดของไ..้ตุ๋ย มันก็วกไปวนมาเหมือนกับปลากัดนี่แหละ.".
