เสี่ยหมูคนนี้เป็นเสี่ยจริงๆ ผมเคยเห็นแกตั้งแต่เล็กๆ บ้านแกขายรองเท้า
และของใช้จิปาถะอยู่ริมน้ำตรงที่ตั้งร้านกาแฟยินดีตอนนี้ พอไฟใหม้
ครอบครัวนี้ก็ย้ายไปที่อื่น ผมก็ไม่รู้ว่าที่ใหน ผมมาเจอแกตอนโตรูปร่าง
ใหญ่ แกมาซื้อปลามังกรผมไปเลี่ยง(ช่วงนั้นเศรษฐกิจดีมาก) แกเปิด
ร้านขายรองเท้าสยามชูส์ตรงข้ามกับเดอะเบสต์ ต่อมาแกก็เลิกร้าน
ผมเจอแกอีกทีหลังตลาดน้ำพุ แกมีห้องขายรองเท้าอยู่ด้านหลังตลาด
เมื่อวันก่อนแกมาบ่นกับผมว่าเศรษฐกิจไม่ดีเลย ของขายไม่ได้ ต้อง
ใช้เงินที่เก็บไว้ออกมากิน ผมบอกแกว่าแค่ดอกเบี่ยก็กินไม่หมดแล้ว
แกบอกว่าดอกเบี้ยนิดเดียว ไม่พอกินหร็อก ลำบากๆ
แกขอตัวกลับออกไปที่มอร์เตอไซค์ของแก ผมบอกว่า สวยดีนี่
ออกมาเท่าไรล่ะ
แสนห้า แกบอก .....ขนาดขี่มอเตอไซค์แสนห้ายังบ่นงึมงำ
ว่าเศรษฐกิจไม่ดี ....ผมไม่เชื่อแกหร็อก