ลูกจ้าง

เคยพูดเห็นใจคนใช้แรงงานมา2-3ครั้ง รวมทั้งค่าแรงด้วย แต่ผมก็โดนคนพวกนี้
บางคนทำผมแสบเหมือนกัน กรณีให้รถคนงานไปใช้ ก็ได้ผลกลับมาอย่างที่เล่า
ให้ฟัง แบตหาย พวงมาลัยเสีย แถมยังมาพาลใส่ผมอีกด้วย

อีกรายหนึ่งเป็นเด็กส่งของที่กรุงเทพ เอาของมาวางไว้ข้างรถแทนที่จะใส่ในรถ
เหมือนที่เคยทำ ซึ่งจะทำให้ของเสียหายหรือโดนขโมยได้ ผมว่าไปหลายคำ
โดนย้อนว่า เฮียเป็นผู้ใหญ่แล้วก็พูดดีดี ถ้าของเสียหายเดี๋ยวร้านก็รับผิดชอบ
ผมก็เลยบอกว่า แล้วจะทำให้ของเสียหายทำไม ตกลงเจ้าของร้านเลยให้อีกคนมา
ยกของขึ้น ผมตัดสินใจไม่ซื้อของร้านนั้นอีกไม่ใช่เพราะโกรธเจ้าของร้าน แต่
ไม่อยากมีเรื่องกับลูกจ้าง

คน มีทั้งดีและไม่ดี บางที เรามีความเห็นอกเห็นใจคนที่ด้อยกว่า แต่หลาย
ครั้งสิ่งที่ตอบสนองกลับมาเป็นอีกเรื่องนึง

เพราะคนงานอีกประเภทนึงคิดว่า กูลำบาก เจ้าของสบาย นั่นเอง

คงจะเป็นนิสัยของแต่ละคน คงแก้ไม่ได้ง่ายๆ...ในอีกมุมหนึ่ง ก็เป็นเรื่องกฎแห่งกรรมของแต่ละบุคคลนั่นเอง...บางคนอยากเป็นคนดี อยากทำดี แต่เขาบอกว่าเจอแต่สิ่งที่ไม่ดี ก็เลยไม่อยากทำดีแล้ว...เมื่อวุฒิภาวะถึงแล้ว ก็จะทำดีในทุกกรณี โดยไม่หวังผลตอบแทน และไม่มีเงื่อนไขใดๆ แบบว่าให้แล้วให้เลย ช่วยแล้วช่วยเลย.....ยากมากนะครับ ก็ต้องค่อยๆทำกันไป