หลายคนอาจสงสัยว่าผมนั่งทำเว็บคอกหมูมา5ปี เหลือคนอ่าน4-5คนไปเพื่ออะไร
และทำไมถึงไม่ทำเว็บหรือเฟ้ซขายปลาอย่างที่คนอื่นเขาทำกัน
เหตุผลของผมง่ายๆคือทำแล้วมีความสุขที่ได้ทำ จะมีกังวลอยู่บ้างว่าคงมีสักวัน
ที่สมาชิกที่เหลืออยู่น้อยเกิดเบื่อแล้วไป เล่นอย่างอื่น กันหมด ถึงเวลานั้นก็คงจะ
เสียดายเว็บนี้นิดๆ
แต่สิ่งที่ได้รับ(เป็นรูปธรรม)ก็มีมากมายเหลือเกิน ได้เจอเพื่อนครูหนองบอนในอดีต
(เกือบครบ)แล้วละครับ ยังขาดอยู่ก็มนัส ฮดโท กับพี่ถนัด แค่นั้นเอง
คนที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ อย่างติ๋ม อรสา พี่คำมี บุปผา อารีย์ ก็กลับมาเกือบครบแล้ว
ก็คงจะเหลือครูพรสวรรค์ แหม่ม นี่แหละที่ยังไม่เจอ
ที่ได้คุ้มจริงๆก็คือถ่ายรูปเป็น ได้ไปสถานที่ๆไม่เคยคิดว่าจะได้ไป อย่างอัมพวา วัดอรุณ
ปาลิโอ ก็ได้ไปเพราะเรื่องถ่ายรูปนี่แหละ
ปีหน้าอายุจะ60แล้ว มีอะไรที่ทำแล้วมีความสุข ก็ทำทุกวันทำเรื่อยๆนะครับ
อย่าทิ้งเว็บคอกหมูไปกันเร็วนัก เพราาะยังอยากถ่ายรูป แต่ไม่อยากโชว์คนอื่น(ว่ะ)
นอกจาก...เพื่อน....