เปิดบ้านภาค2

วันนี้เป็นวันแรกของงาน เปิดบ้านริมน้ำ ที่ถนนหน้าบ้าน ที่รู้สึกว่า
เกือบหมดมุกเข้าไปทุกทีแล้ว ความน่าสนใจอยู่ที่บริษัทจัดอีเว้นต์
ที่ทำรูปแบบของงานได้ดีมาก ไม่ว่าจะเป็นป้ายโฆษณา คำเชิญชวน
จะทำได้เข้าบรรยากาศดี

ปีนี้มีบ้านหลวงราษฏร์เพิ่มขึ้นมาอีกหลังหนึ่ง แต่ไม่เปิดฟรีเหมือน
บ้านเลขที่ 69 ร้่านขายเหล้า กาแฟ อาหาร ผุดขึ้นมาเต็มถนน
ไม่มีช่องว่างเหลือให้ลุ้นกันอีกแล้ว เป็นงานอนุรักษ์ที่เพิ่มร้าน
อาหารชื่อฝรั่ง ดัดจริตแบบฝรั่ง แม้กระทั่งรูปวาดยังเอารูป
ของแวนโก้ะห์มาวาด

ขณะที่เปิดงานริมน้ำ งานถนนคนเดินบริเวณรอบสวนสาธารณะ
นาเชยก็มีเรื่องวุ่นๆมีชาวบ้านมาทั้งประท้วงและสนับสนุนนสยก
เทศมนตรี ซึ่งดูเหมือนทั้ง 2 ฝ่ายก็มาจากการยั่วยุของนักการ
เมืองท้องถิ่นนั่นแหละ

เราเรียกร้องการปกครองตนเองโดยมีผู้แทนที่เลือกเข้าไป
แต่พฤติกรรมของนักการเมืองเหล่านี้ก็ไม่ผิดกันเลยไม่ว่า
จะเป็นหรือไม่เป็นประชาธิปไตย

หรือเป็นเพราะว่า มีคนชั่วมากกว่าคนดี

เปิดบ้านคืนแรกน้องของเล็กแฟนนายใหญ่มาขายเสื้อผ้าหน้าบ้าน
เจอ ผอ.กับทั่นเรศ เลยนำบรรยากาศมาฝากแบบด่วนๆครับ

น่าจะมีส่วนดีอยู่นะ ไม่อย่างนั้นคนคงไม่มาเที่ยวหรอก ปัญหาที่เกิดก็เป็นเรื่องธรรมดา

ผู้คนมาเดินเพราะบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความเก่าแก่ในตัว
ของมันเอง ไม่ใช่มาเพราะร้านเหล้า หรือร้านสไตล์วินเทจ
หรือแม้แต่งานศิลปะยังถูกละเลย

บางกลุ่มเป็นคนเก่าที่พาลูกมาเดินสัมผัสบรรยากาศสมัย
ตัวเองเป็นเด็ก บางกลุ่มมาเดินตามกระแส ที่เรียกว่าเทรนด์

ภาพที่เห็นคนที่เดินเป็นเพียงที่ตาเห็น แต่ผู้จัด(คนคุ้นเคย
ลืมคอนเซปต์ดั้งเดิมไปแล้ว)

แต่ที่ยอมรับก็คือแม้กระทั่งตัวเอง ยังรู้สึกว่ามีความสุข
ที่ได้เดิน

ของขาย ของกิน บดบัง สภาพเก่าๆ เกือบหมด