กาแฟ

เห็นนายใหญ่คุยเรื่องกาแฟแล้ว ก็คุยต่อเลยนะครับ
ตอนเด็กๆแถวบ้านผมมีร้านกาแฟ 3 ร้าน ตรงท่าใหญ่
ที่จะเลี้ยวมาโรงรถผมตรงหัวมุมร้านนึง ซึ่งต่อมา
รุ่นลูกเกิดร่ำรวยซื้อที่แถวนั้นถูกๆตอนน้ำท่วม ให้
เช่าทำร้านเหล้าเดือดร้อนกันไปทั่ว

ร้่นที่2 ถัดจากโรงรถผมมาตรงตึกอีกหลังนึงเยื้อง
ร้านเดิม ลูกเปิดบริษัทประกัน แล้วก็มานั่งด่าผมดี้อๆ
ว่าผมโชคดีมีพ่อแม่รวย เขาต้องดินรนเปิดบริษัท
เชิญผู้ว่ามาตัดริบบิ้น แต่หลังจากนั้นก็หายหน้า
หายตาไปรวมทั้งบริษัทด้วย

ร้านกาแฟร้านที่3 เป็นร้านของคนจีนอยู่ตรง
ถนนที่เลี้ยวไปตลาดโภคศิริที่ขายของกิน
อย่างหมี่แป๊ะง้วน ร้านนี้สะอาดเนี๊ยบเป็น
ร้านกาแฟโบราณอย่างแท้จริง ผมเสียดาย
ร้านนี้มากปัจจุบันลูกแกอยู่ตึกตรงตลาด
น้าพุ คิวรถตราดพอดี

ผมไม่ชอบกินกาแฟนะครับ จำนงเคย
พาไปกินในห้างที่ชลทียังบ่นเลยว่า
กาแฟอาไรวะแก้วตั้ง60

ทุกวันนี้ผมกินกาแฟซองแบบทรีอินวัน
ของเขาช่อง เฉลี่ยซองละ 5 บาท
มีทั้งคาปูชิโน่ ลาเต้ เอ้กเพรสโซ่
ในห่อเดียวไม่ถึงร้อย กินได้เดือนนึง

ที่กินกาแฟก็เพราะแก้ง่วง ไม่มีอะไร
มากกว่านั้น