ผมขับรถไปกรุงเทพกับเพื่อนคนหนึ่งเพื่อเอาเลนส์ไปล้าง
กับถ่ายรูปแบบไปเรื่อยๆ จุดประสงค์มีแค่นี้จริงๆ
แต่เหตุการณ์กลับตาลปัตรมีหลายเรื่องเกิดขึ้นในวันเดียว
เป็นประสบการณ์ที่แสนสาหัสจริงๆ
ผมไปหาร้านคาเมร่าฌซอวิสโดยให้กามินนำทางซึ่งก็ได้ผล
นำทางตรงลิ่วถึงจุดหมายเลย แต่ต้องจอดรถในตรอกที่เป็น
ที่ว่างและเดินไปที่ร้าน เป็นอันว่าเสร็จเรื่องล้างเลนส์
เลยได้ใจขับรถไปคลองถมซึ่งทำใจแล้วว่า
ต้องยุ่งยากแน่แต่ถ้าลำบากก็จะเลยไม่แวะ รถหนาแน่นจริงๆ
บังเอิญเจออาคารรับฝากรถ ก็เลี้ยวเข้าไปจอดชั้น4
เวลาขึ้นไม่เป็นปัญหา แต่เวลาลงแคบมากตีวงไม่เข้า
ทุลักทุเลมากรถแทบเบียดกับเสา แล้วก็จนได้
ถอยขึ้ไปชนที่กั้นไฟท้ายแตก หมดอารมณ์เลย
กูล้างเลนส์แพงจริงๆเที่ยวนี้
ออกมารถติดม้อบ มัวแต่มองเพลิน
รถเมล์ตะบึงมากะชน
ผมเต็มที่ เฉี่ยวไปนิดเดียว ถ้าเป็นทั่วไปคงชลอให้
ไปก่อน เพราะผมเลี้ยวออกมาแล้ว
ขับมาบนมอเตอร์เวย์ โมทย์โทรมา
พอถึงระยองถือโอกาสเปลี่ยนไฟท้าย
ปรากฎว่าไม่สนิททั้งๆที่เป็นของแท้
ผมไม่ยอมเหมือนกัน เพราะหงุดหงิด
มากเอาจนช่างทำให้สนิท หมดอารมณ์
ถ่ายรูป เสี่ยหอมก็โทรมาช่วงนั้นแหละ
ก็ตรงมาบ้าน พร้อมทั้งบอกกับ
เพื่อนว่า เกรงใจจริงๆว่ะพานายมานั่ง
รถไปกลับเฉยๆเนี่ย
เพื่อนบอกไม่เป็นไร ไว้แก้ตัวใหม่
ส่วนในใจผมคิดว่า กรูเข็ดจริงๆ
เรื่องคลองถมเนี่ย กรูไม่ไปอีกแล้ว
