ละทิ้งคอกมานาน พอกลับมาผู้คนหายไปจากอดีต ช่วงที่ติดหล่มการเมืองผมได้สนทนากับประทุม อุษา แหวว ศักดิ์ชัยที่ออกมา
จากคอกหมูบ่อยๆบนเฟ้ซเกือบทุกวันก็ว่าได้ ส่วนพิชัยก็ไปพม่าแล้วตอนนี้
กลับมาคอกเจอท่านเรศยืนยิ้มที่ห้องรับแขกก็ดีใจครับที่ไม่หายไปใหน อีกไม่นานคงได้คติธรรมและธรรมมะดีๆกันพอให้ใจรมเย็นบ้าง
วันนี้พูดถึงความหลังของเว็บคอกหมูที่อยู่มาถึง3ปีแล้วผ่านเรื่องผ่านราวผ่านคนมาเยอะมาก จากรุ่นหลานๆที่ไม่เคยรู้จักอย่างลูกครูยุทธ
ลูกศิษย์อย่างไตรรงค์ และแขกแปลกหน้า2-3คน ทีผ่านมาแล้วก็ผ่านไป มีอยู่คนนึงก็คืจีพีเอส เด็กดีของเราพอโดนขนมโก๋เสี่ยโมทย์
แล้วดูเงียบๆไป
ที่ยังอยู่ก็มี 6 คนเรานี่แหละ คนอื่นๆคงลืมรหัสผ่านไปแล้วอย่างเสี่ยน้อง ทีนี้ถ้าเพื่อนๆยังไม่เบื่อก็จะเป็นพื้นที่ประชาสัมพันธ์งานที่เรา
จะพบปะกันในแต่ละครั้งต่อไป รวมทั้งให้โชว์รูปถ่ายกัน ซึ่งค่อนข้างจะผิดหวังกับนายใหญ่ทีลงแรงหาเลนส์โปรมาจนได้ แต่หาโอกาส
ถ่ายนกได้ยาก คล้ายๆกับเสี่ยหอมที่มีโอกาสถ่ายมาโครน้อยมาก
ส่วนเรื่องราวคอกหมูที่นายใหญ่ขยันโพสต์ภาพในอดีตกับไดอารี่ของณเรศช่วยให้เว็บนี้สมบูรณ์ด้วยความหมายและเป้าหมาย ความหลังที่
หลงลืมไปบางส่วนก็เติมเต็มทั้งภาพและเรื่อง
ก็คงยังเหลือเรื่องเล็กๆอย่างเจริญ ถวัลย์ ฆ้องฤกษ์ ครูพรสวรรค์ ครูนิทัศน์ พี่ลาวัลย์ เจ้บ๊วย ที่เราไม่ค่อยได้คุยกันนัก มีอะไรก็เติมเข้า
มาได้นะครับ รวมทั้งพี่มานะด้วย