คนดีคนหนึ่งที่เป็นที่โจทย์ขานสมัยเป็น รมว.มหาดไทย ดีขนาดที่ว่าน่าจะเป็นนายกคนต่อไปจนเพื่อนต้องลดบทบาทคนดี
คนนี้ลงไม่ให้เด่นเท่าตนซึ่งเป็นนายก ต่อมาตั้งพรรคเองและเป็นสส.มาเงียบๆ เงียบเสียจนหลายคนไม่รู้ว่าอยู่ในสภา
คนดีคนนี้คือ ปุรชัย
จนกระทั่งบ้านเมืองวิกฤติ คนออกมาเป็นล้าน ก็ไม่มีปฎิกริยาใดๆ
ผิดกับคนที่โดนก่นด่ารอบทิศ ทั้งข้อหาทุจริตคอรัปชั่น อย่างลุงกำนัน ในวัย65ได้รับการยอมรับกับคนเรือนล้าน นำการ
ตอสู้แบบสันติอหิงสาตลอดเวลาร่วมเดือน คนเคยเลวกลับดีดั่งเทพ
แต่สำหรับคนดีไม่มีเสื่อมนั้นช่างไร้ค่าไร้ราคา ขนาดกระดาษทิชชู่ยังมีประโยชน์กว่า