ผมเข้ากรุงเทพในสถาณการณ์แรงแรงหลายครั้ง เพราะต้องไปซื้อปลาทุกอาทิตย์ ไม่ว่าเป็นสถานการณ์น้ำท่วม หรือ
สถานการณ์ทางการเมือง ก็ไม่ได้รับผลกระทบอะไรทั้งน้ำทั้งคน ก็เหมือนกับพ่อค้ากับแม่ค้าปลาที่ขนปลาไปขาย
ซึ่งก็เจอพวกเขาเป็นปกติ ทุกคนทำมาค้าขายเลี้ยงครอบครัว ทำตามหน้าที่พลเมืองดี
หลังจากคุยกับเสียหอมจนสายแทบไหม้ ก็บอกว่าต่อไปจะไม่แสดงคงวามคิดเห็นทางการเมืองผ่านเว็บอีกแล้ว
นอกจากตัดข่าวมาแปะ เพราะความเห็นทางการเมืองของผมกับเสี่ยหอมต่างกันสุดโต่ง แต่ก็มีใจรักประเทศ
เหมือนๆกัน ส่วนความเห็นต่างผมพนันกับเสี่ยหอมว่า ถ้าเสี่ยหอมถูก ผมจะเอาขนมโก๋กับดอกไม้ไปกราบเสี่ย
หอม1 ครั้ง ถ้าถูก เสี่ยหอมต้องเอาส้มมากราบผมพร้อมดอกไม้
ส่วนที่ไม่เขียนเรื่องการเมือง ก็เพราะไม่อยากทำร้ายจิตใจเพื่อน เพราะ พวกนั้น ไม่มารู้เรื่องกับเราร็อก
ตอนนี้เราจต่างคนต่างทำหน้าที่ของเรา เราเป็นพ่อค้าก็บทำหน้าที่ซื้อมาขายไป ส่วนเรื่องการเมืองก็เป็น
หน้าที่ของนักการเมือง
ส่วนแกนนำม็อบหรือบรรดาสาวกก็ทำหน้าที่ของเขาไป
เราก็ทำหน้าที่ของเรา คือถ่ายรูป และเข้าเว็บคอกหมู
ห้ามชวนเราไปเป็น วีรชน เด็ดขาด
เดี๋ยวส้มเน่า ขายปลาไม่ได้ เมียบ่น