ความรู้สึกที่แตกต่าง

.....เราสามคนที่ไปคราวนี้...ต่างคนต่างถ่านรูปไม่มีใครสนใจใคร...นานๆๆผมจะโทรหาเพื่อนที

เพราะว่าเห็นว่ามาจากบ้านนอกกลัวหลง555....ต่างฅนต่างมีมุมมองที่แตกต่างกันออกไป....รอบเช้าผมถ่ายที่ริมฝั่ง

ใช่ฟิลเตอร์ตัวหนึ่ง....แต่พอเที่ยงๆๆผมเปลี่ยนฟิลเตอร์อีกตัว...LPF HOYA ตัดแสงให้ท้องฟ้าสีเข้มขึ้น....บางรูป

ผมจะถ่ายภาพขาวดำดูให้เป็นธรรมชาติเก่าเก็บ...ดูโบราณๆๆๆ.....ผมลืมถ่ายแบบ เจาะจง มุมแคบๆๆไป

แอดมินไปเร็วมาก....พอบ่ายๆๆ ตะคริวขึ้น...ถ้าผมรับไม่ทันหัวนอ็คพื้นแน่.....ในวัง ผมเห็นนางในวรรณคดีหลายคน

เช่น หนุมาน ฑศกัณฑ์ เบญจกาย แต่แอ็ดมินสะกิดให้ผมดู....นางมณโฑ นั่งแท่น จริ๊ง จริงๆๆๆๆ5555

ฝาผนังวัดพระแก้วจะมีเรื่องราวของรามเกียรติที่ไกด์เรียกหนุมานว่า ไว้ท์มังกี้

ประชันมุมมองของแต่ละคนในการถ่ายรูปเลยครับ เพื่อนๆคงคอยดูอยู่เหมือนผม ถ้าเป็นไปได้ขอภาพในมุมมองของเพื่อนของตุ๋ยอีกคนที่ไปด้วยยิ่งดี

รออย่เหมือนกันครับ

.....ให้ท่านวิจารณ์ภาพนี้.....เอาให้สุดๆๆ ไม่ได้ใช้เทคนิคเลย.....
ไม่มีเลนวายก็ถ่ายมุมกว้างได้

....ตอนข้ามท่าไปวัดอรุณ....ขนาดผมเด็กอยุทธยา.น้ำยังแรงน่ากลัว คนละ 3 บาท

บนเรือเขียนว่าให้บรรทุกได้ 20 คนผมนับปาเข้าไป 40 คน พอขึ้นฝั่งโน้นผมชักล้าๆๆ

แอ็ดมินเดินเร็วมาก ดุ่มๆๆๆๆๆ ผมชักไม่ไหว ดีที่ว่า ผมมีเก้าอี้สนาม เตรียมพร้อม ไม่แคร์สื่อ ไม่อายใคร

ตรงไหนชอบกางนั่งเลย ไม่ต้องหาเก้าอี้ สบาย สบายๆๆๆ ผมชักหมดแรง โทรหาตุ๋ยก็ติดต่อไม่ได้

ผมตัดสินใจ นั่งเรือกลับคนเดียว มากินมะพร้าว และ ข้าวเหนียวมะม่วง นั่งรอเวลา สองขุนศึกไม่ยอมกิน

อะไรกันเลย...พอเจอกัน ผมถาม เอาน้ำมะพร้าไหม มีแต่คนสั่นหัว หารู้ไม่ว่าเราไม่แคร์สื่อเรียบร้อยไปแล้ว

มิอายใครเก้าอี้สนาม 1 ตัว คุยกับคนขายมะม่วง ได้ความว่า มาขายสนุกๆๆๆ อาชีพจริงๆๆชิปปิ้ง

นั่งเก้าอี้จะต้องไปแคร์สื่อหรืออายใครทำไมกันคราบบบบบบ 

สัน พิมพ์ว่า:

นั่งเก้าอี้จะต้องไปแคร์สื่อหรืออายใครทำไมกันคราบบบบบบ 

........จิงๆๆๆๆ

NAVAKA พิมพ์ว่า:

สัน พิมพ์ว่า:

นั่งเก้าอี้จะต้องไปแคร์สื่อหรืออายใครทำไมกันคราบบบบบบ 

........จิงๆๆๆๆ

I don't care