อีกวันที่ต้อนรับเด็กๆจากเบญจมาในโครงการของหอจดหมายเหตุและอาจารย์จากอาศรมศิลป์เป็นพี่เลี้ยงให้
เด็กๆเหล่านี้ลงมาหาข้อมูลในชุมชน ขณะที่เสี่ยหอมโทรมาเด็กกำลังสัมภาษณ์พอดี มีทั้งสมุดช็อตโน้ต
เครื่องบันทึกเสียงเสร็จ ผมเห็นใบหน้าใสๆของเด็ก และตาที่มองโลกในแง่ดีของนักศึกษาแล้วคิดว่า
ควรจะพูดเรื่องดีดี มากกว่าปัญหาที่ผมเห็นอยู่ทุกวัน ผมคุยถึงประโยชน์ของการอนุรักษ์ ไมาว่าจะเป็น
วิถีชีวิต ความเป็นอยู่ และครอบครัวในสมัยก่อน ซึ่งมีเด็กคนหนึ่งรับได้ เพราะอยู่กับคุณตา ซึ่งเล่า
เรื่องเก่าๆให้เขาฟังเหมือนกัน
มีคำถามที่ดีคำถามหนึ่ง เด็กถามผมว่าทำไมเป็นคนจีนถึงนับถือคริสต์ ผมบอกว่าทีแรก ก๋ง(ปู่)ของผม
ก็เป็นพุทธเหมือนคนจีนทั่วไปนั่นแหละ แตย่าเป็นคริสต์ ก๋งก็ยอมเป็นคริสต์เพื่อแต่งงานกับย่า แนะนับ
ถือคริสต์ด้วยความศรัทธาในขณะที่พี่น้องของก๋งก็ยังนับถือพุทธอยู่
ผมแปลกใจที่เรื่องเล่าของผมเรื่องนี้สร้างความประทับใจแก่เด็กอย่างนึกไม่ถึง
ผมบอกเด็กว่า ก๋งผมเป็นคนใจดีมากๆและรูปคนจีนที่ผมนั่งตักที่อยู่หน้าบ้านนั่นแหละ ก๋งของผม
