แรงบันดาลใจของ เจ็ท ลี จากซูเปอร์สตาร์ มาเป็นผู้ให้ ก็เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เขาพบบนเกาะมัลดีฟส์นี่ เอง ที่คลื่นยักษ์สึนามิกลืนทุกสิ่งทุกอย่างไปหมด
ด้วยสัญชาตญาณแห่งการเอาตัวรอด เจ็ท ลี รีบหนีขึ้นฝั่งสุดชีวิตพร้อมกับภรรยาและลูกๆ แต่พอรู้สึกตัวอีกครั้งหนึ่ง เขาได้พบความจริงว่า ลูกและภรรยาที่เขาทั้งอุ้มทั้งจูงขึ้นฝั่งนั้นหลุดไปจากมือทั้งสองข้างของ เขา และตัวเขาเองก็ลอยไปติดอยู่ที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง มองไม่เห็นลูก มองไม่เห็นภรรยา แล้วก็หมดสติไป ตื่นมาอีกครั้ง เขาเดินเป็นบ้าเป็นหลังอยู่ตามชายหาด คลื่นสึนามิถอยกลับไปที่ใต้น้ำ เขามองเห็นความตายเกลื่อนหาดไปหมด
ขณะที่เขาร้องห่มร้องไห้เหมือนจะเป็นบ้าจะเป็นหลังอยู่นั้น ก็มีชาวบ้านสองสามคนอุ้มลูกสองคนและก็จูงภรรยาเขามา “คุณ ลูกคุณใช่ไหม” เจ็ท ลี หันไปมอง วิ่งไปกอด พ่อ แม่ ลูก โถมกอดกันกลม ร้องห่มร้องไห้ ดีใจที่ผ่านนาทีชีวิตมา อยู่รอดปลอดภัยกันตรงนี้ เมื่อเสียงร้องไห้ด้วยความดีอกดีใจสิ้นสุดลงแล้ว เขาหันไปมองผู้ที่นำภรรยาและลูกมาส่ง หายไปไหนก็ไม่รู้ เดินตามหาจนทั่วชายหาดก็ไม่เจอ ถามใครก็ไม่มีคนเห็น
เขาทรุดลงนั่งในสภาพเปียกมะลอกมะแลก แล้วถามตัวเองว่า ไหนล่ะพระเอกตัวจริง เขาแสดงภาพยนตร์มาสี่สิบปีของชีวิต ทุกเรื่องเขาฝันอย่างเดียวว่า ต้องเป็นที่หนึ่ง ต้องเป็นฮีโร่ แล้วพอเกิดเรื่องขึ้นมาจริงๆ ฮีโร่ในหนังคนนั้นไม่สามารถช่วยได้แม้กระทั่งเมียและลูกสุดที่รักของตัวเอง อย่าว่าแต่ลูกและเมียเลย ตัวเองก็ช่วยตัวเองไม่ได้ เขานั่งแล้วก็ร้องไห้อยู่ตรงนั้น ท่ามกลางความมึนงงสงสัยของลูกและภรรยา
