ดินแดง

ไม่ได้เขียนเรื่องคอกหมูเสียนาน ความจริงเป็นเรื่องหลักของเว็บนี้ แต่มีเรื่องราวเปลี่ยนไปทุกวัน จึงเขียนบ้างเว้นบ้าง
คำว่าดินแดง หมายถึงดินแดงจริงๆเวลาเราเดินไปโบกรถ หรือเดินเข้าโรงเรียน มีสิทธิจะต้องเปื้อนดินเหล่านี้ทุกครั้ง
โดยเฉพาะหน้าฝน แทบไม่อยากไปใหน แต่ในความทุรกันดารและความยากลำบากในตอนนั้น รู้สึกว่า หัวใจเราจะ
เป็นสุขและสนุกกับมันมากกว่า ถ้าจะถามพวกเราในเวลานี้ว่าถ้าย้อนกลับไปอย่างเก่าได้ จะกลับไปอีกใหม ผมคิด
ว่าเพื่อนๆทุกคนคงคิดไม่เหมือนกัน แต่สำหรับผมแล้ว คงไม่อยากกลับไปลำบากอีกแล้วแต่ความสุขความสนุกและ
ประสบการณ์ในตอนนั้น ก็คงไม่มีโอกาสได้เจออีกแล้ว

เราในยุคราดยางเริ่มเปลี่ยนไปด้วยวัย ประสบการณ์ และความเปลี่ยนแปลงในชีวิต หลายๆคนดีกว่าเดิม หลายคนแหกโค้ง
ไป หลายคนผ่านประสบการณ์ร้ายๆแต่ก็ผ่านมาได้แม้เราจะแยกกันไปแล้ว
และนี่คืออีกช่วงหนึ่งของชีวิต ในบรรดาชาวคอกหมูที่เราอยู่ร่วมกันมา 2 ปีครึ่งยังเห็นรอยยิ้มนุ่มเย็นของทั่นเรศ
เสียงหัวเราะเฮฮาของป๋าบูรณ์ ความใจเย็นของพิชัย ส่วนที่เปลี่ยนไปคือเสี่ยน้องที่ผมรู้สึก(เอง)ว่าเป็นผู้ใหญ่
ขึ้นจากหน้าที่และทัศนคติ

ส่วนตัวผมเองก็คงจะเปลี่ยนน้อยที่สุด ยกเว้นสีผม

.......คงไม่อยากไปติดหล่มอีกแล้วดินแดง

ก่อนสาทจีน รถก็ไปติดมา ดินแดงพอฝนตก ทั้งลื่น เหลว และแฉะ....ที่บ้านม่อนเชียงดาว บายพาส

ฝนตกหนัก รถโทโบอร์ ไปติดหล่ม บอกลูกน้องอย่าดิ้น เดี๋ยว เกียรพัง เฟืองท้ายพัง ยิ่งดิ้นยิ่งฝังตัวเอง

ต้องรอรถ ที่มี โฟวิน และ สโลวมาดึง.....ดึงพรึดเดียวหลุดเลย ตามป่าเขา สโลว กับ โฟววิน

............ยังมีความหมายครับ....ถ้าวิ่งในเมือง ตัดทิ้งไปเลยไม่จำเป็นสิ้นเปลืองเปล่าๆๆ

ยิ่งแก่ตัวภาพอดีตยิ่งชัด ลองนึกดูซิ

ครับ  ดินแดง รถติดมาก ขึ้นโทลเวย์ ไปดีกว่า...........

ดินทรายไม่ค่อยติดเท่าไรนะ