ว่างเว้นจากการพูดเรื่องดนตรีมาเสียนานจนเสี่ยหอมต้องเอา ถ่านไฟฉายตรากบ กับ เพลงของไม้เมือง มาคั่นรายการ
ใครมีเพลงอะไรดีๆก็เอามาขึ้นกันบ้างนะครับ...
สืบเนื่องมาจากลูกศิษย์ครูวสันต์ให้ลูกสาวมาเล่นเพลง เทนเนสซี่วอลซ์วันนั้น ผมก็เลยมีความรู้สึกอยากบอกเล่าความรู้สึกเกี่ยวกับดนตรีให้เพื่อนๆฟังกันะครับ ไม่ใช่อวดรู้อวดเก่ง แต่อย่างไร เอาเป็นว่า ระบายความรู้สึกให้เพื่อนๆฟังก็แล้วกัน......ผมฟังเพลงทุกประเภทตั้งแต่ลูกทุ่งยันดลาสสิคนั่นแหละ เพียงแต่บางครั้งผมฟังเพลงที่ไม่เข้าหูคนที่ไปก็มีเสี่ยโมทย์ชอบเปิดเพลงคนแก่เสียงยานๆให้ผมฟังบ่อยๆที่จริงก็ก็มีชอบแต่บางทีก็น่าเบื่อ(ที่เรียกว่าลูกกรุงอย่าง เรือนแพ จนตอนนี้เปลี่ยนเป็นอยู่คอนโดก็ยังเรือนแพอยู่นั่น) ส่วนเสี่ยหอมก็ประจำไม่เคยเปลี่ยน คนจนจน ก็คนทั่วไป ประชาธิปไตย สร้างจากประชาโชนนนไม่ยอมเปลี่ยน พอมาหนองบอนได้ฟังเทนเนสซี่วอลซ์ซึ่งเป็นเพลงคลาสสิคที่หลายๆคนบอกว่าเพลงคลาสสิคเป็นเพลงที่ต้องปีนบันใดฟังเพราะเป็นเพลงของคนชั้นสูง นั่นก็จริงแค่ส่วนเดียวคือเป็นเพลงของคนชั้นสูง แต่ไม่ต้องปีนบันไดฟัง แต่ฟังเพราะแน่ๆสำหรับหลายๆคนและอีกมากกว่าที่ไม่ชอบ ผมบอกจำนงว่าเพลงคลาสสิคเข้าถึงคนฟังยากเล่นยาก เช่นเดียวกับเปียนโนซึ่งแพงด้วย ผิดกับออแกนหรือคีย์บอร์ดซึ่งสามารถทำเสียงใกล้เคียงกับเปียยโนได้ และสามาถเล่นโดยไม่ต้องง้อดนนตรีชิ้นอื่น เพลงที่เลือกเล่นก็ควรให้เหมาะกับคนฟังเพราะเราเล่นให้คนเขาฟังไม่ใช่ฟังเอง เพลงที่เล่นก็ควรเป็นเพลงที่ดีเป็นเพลงที่คนรู้จักอย่างเพลงพระราชนิพนธ์เพราะเราเป็นสถาบันการศึกษาควรเป็นแบบอย่างที่ดีก็จะเป็นการยกระดับคนฟังด้วย มีเพลงคลาสสิคอยู่เพลงหนึ่งที่ให้เด็กเล่นเพราะเป็นเพลงที่คุ้นหูพอได้ยินแล้วร้องอ๋อ นันคือเพลง เฟออลิซ เป็นเพลงกล่อมเด็ก เด็กๆก็เล่นกันได้และรู้สึกภูมิใจ
แต่ที่ผมภูมิใจก็คือเวลาหนูนาเล่นเพลง ชะตาชีวิต แล้ว หนูนาบอกว่าเพลงนี้เพราะมาก ผมบอกกับหนูนาว่า พระเจ้าอยู่
หัวทรงมีพรอัจฉริยภาพทางด้านดนตรี และทุกๆด้าน รักในหลวงให้มากๆ
วันนี้ก็เลยเอาเพลง เฟอร์ อลิซ กับ เทนเนสซี่วอลซ์ส มาให้ฟังกัน ประดับความรู้(สึก)ครับ
